આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
પૃથ્વીકુંજ
૯૯
કિરણ ઝીલ્યું તે વૃક્ષે અને પ્રાણીએ રે લોલ,
ત્યાંથી સરતું તે આવ્યું પ્રભુબાણ જો :
વહાલાં ! આવો, એ આત્મમાં સમાવીએ રે લોલ ! ૫
કિરણ ઊતર્યું તે અંતે માનવદેહમાં રે લોલ,
એને મંદિરે છે થાપ્યો એનો ઘાટ જો :
વહાલાં ! આવો, એ આત્મમાં સમાવીએ રે લોલ ! ૬
કિરણ ખીલે જો ત્યાં એ સપ્તરંગમાં રે લોલ,
ખીલે એના પ્રકાશ ત્યાં વિરાટ જો !
વહાલાં ! આવો, એ આત્મમાં સમાવીએ રે લોલ ! ૭
