આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
પ્રણયરંગ
૧૮૫
ઉગમતા દેશની પંખીણી
♦ પાલવડો મારો મૂકો, મોહનજી. ♦
મેલેની હાથ મારો, મૂકો મોહનજી !
જાવા દ્યો મુજને, વેળા વીતે;
ઉગમતા દેશની હું તો છું પંખિણી,
પાંખો આ ઢાળું મુજ અહીં શી રીતે?
મેલોની હાથ મારો. ૧
મારા તો દેશની ઊડતી અમરાઇઓ
અજવાળી આશને વીંટે ઉરે;
મારા તો દેશની કુંજ હરિયાળી હો !
જાવું છે મારે ત્યાં વેગે પૂરે:
મેલોની હાથ મારો. ૨
મારા તે વનનો વડલો ગોરંભતો
પ્રારબ્ધશી ગૂંથી તેની ઘેરી ઘટા:
ડાળે ડાળે ઝૂલે ગગનનો મોરલો,
ટહુકે ભરે તે કંઇ અદ્ભુત છટા:
મેલોની હાથ મારો. ૩
