આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૮૬
રાસચંદ્રિકા
મારે તે માંડવે ઝાલર સોનેરી,
વીનળીની વેલશી ઝબકે ખૂલે;
વહાલાંની છાંયશા ચારુ ચંદરવા
મારા તે ચોકમાં દિનદિન ઝૂલે:
મેલોની હાથ મારો. ૪
મારા તે મુલકે અનસ્ત અજવાળાં,
પુણ્યોના ફાલશા ફુવારા ફૂટે;
મારા તે ભાનુનાં કોટિ કિરણથી
અનહદ આનંદની ધારા છૂટે:
મેલોની હાથ મારો. ૫
મેલોની હાથ મારો, મૂકો મોહનજી !
જાવું છે દૂર મારે, વેળા વીતે:
ભાંગ્યા છે કાંટા મારા પગમાં આ વાટમાં,
હૈયું મનાવું કહો અહીં શી રીતે?
મેલોની હાથ મારો. ૬
