આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
સંસારવિષાદ
૨૫૧
જુગતી પંખીની જોડી બેઠી જઈ ડાળે,
તૂટી ડાળી તે ગઈ, હા ! શું બોલું?
મારો કંઠ આ રૂધાય, મૈયા ! શું બોલું ? ૫
ભડકે ઉગાડ્યાં ફૂલો, ફૂલમાં છે તણખા;
શોધું સુગંધ કહીં આ, શું બોલું ?
મારો કંઠ આ રૂધાય, મૈયા ! શું બોલું ? ૬
સૌંદર્ય ને આશાના પલકા છે અધૂરા :
જીવનના રંગ કંઇ આ : શું બોલું ?
મારો કંઠ આ રૂધાય, મૈયા ! શું બોલું ? ૭
