આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૨૭૪
રાસચંદ્રિકા
વનના પરોણા
♦ ભીંજે મારી ચુંદલડી ♦
આભઝરૂખેથી ઊતર્યા છે પાગ,
હૈયે શાં સમાવો, વહાલાં !
મારા સૂરજને સંધ્યાના સોહાગ
સ્નેહે શાં સજાવો, વહાલાં !-
છોડ્યાં શિખર આજે આયુષ્યગિરિનાં,
છોડી કિરણની જ્વાળા રે ;
શોધું સંધ્યાની શીળી શાંતિનાં સોણલાં,
રેલાયા ત્યાં શા રંગથાળા !
હો હૈયે શાં સમાવો વહાલાં ! ૧
મહેલ ને મેડીએ ધોમ ધખ્યાને
તપ્યાં જોબન રસઘાટે રે ;
આજે તો વનનાં આવ્યાં વિલોકન ત્યાં
છાંટો શાં અમી વનવાટે !
હો હૈયે શાં સમાવો વહાલાં ! ૨
