આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૩૨
સૌરાષ્ટ્રની રસધારઃ ૪
“કેમ, દીકરી?”
“તમને સહુને કપાવી નાખીને મારે શો સવાદ લેવો છે?”
“શું કરીએ, દીકરી ? બોલે બંધાણા છીએ.”
પડદો ઊંચો કરીને બાઈએ સાદ કર્યો : “ભોકાકાકા !”
“કાં, બાપ?” ભોકો વાળો પાસે આવ્યો.
“તો પછી મને શીદ ઉગારી?”
“રામા ખાચર !” ભોકો વાળો બોલ્યા, “આ લે તલવાર. તારા ભત્રીજાના માથા સાટે ઉતારી લે મારું માથું !”
“આપા ભોકા, એવા સાત ભત્રીજાનાં માથાં તેં વાઢ્યાં હોત, તોય આજ તેં એનો હિસાબ ચૂકવી દીધો છે, ભાઈ!”
બેય શત્રુઓ ભેટ્યા. સાથે કસુંબા પીધા. રામા ખાચરની દીકરીને પરણાવી ભોકો વાળો મુંજાસર ગયો.