આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૬૭
કાળુજી મેર
પણ જીવતો શત્રુઓના હાથમાં ન આવ્યો.
જૂનાગઢમાં જયાંથી કાળુજીએ ઘોડી ટપાવી હતી તે જગ્યાએ એક દરવાજો છે તે આજ પણ કાળુજીના નામ ઉપરથી “કાળવો દરવાજો ” નામે એાળખાય છે.
જબ્બર આયે જામ, મરદ સાથે મછરાળા,
કૂમકે ક્રોધી કુંભ, સંગ ઝાલા, મતવાલા.
માંહી નર કૂડા નવાબ, ચોંપ શું કટ્ટક ચડિયાં,
હૈડું દિયે હિલોળ, આવી પોસીતરે અડિયાં,
ત્રેવડે વાત મનમાં ત્રઠી, ધિંગે ધરી ઓખે ધજા,
કાળવે મન મીઠો કર્યો, મરવાની આવી મજા.
