આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૩૯
ધણીની નિંદા !
“હા, બાપ ! લાવો માથું. મારી માતાને અને એના
ધણીને મળવાની વાર થાય છે.”
“ગઢવા, શિરામણ લઈને જજો. શીખ કરવી છે.”
“આપા ભેાજ! તારા ગામનું તો અન્ન-પાણી પણ મારે ગોમેટ છે; અને તારી – મારા માલિકના મારતલની - શીખ હોય ? ભડલીનું રાજ દે તોય ન લઉ. એકવચની હો તો લાવ્ય ઝટ માથું.”
“ત્યારે મારી કીર્તિ શીદ ગાઈ, ગઢવા ?”
“રજપૂતાણીને ખાતર, બાકી મારે તો રૂંવાડે રૂંવાડે કીડા પડજો – મેં ઊઠીને મારા ધણીને વગેાવ્યો !”
અન્નજળ વિનાનો ચારણ ભારાજીનું માથું લઈને ચાલી નીકળ્યો.
બોરુને પાદર રજપૂતાણી ચિતા પર ચડી.
