આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
સૌરાષ્ટ્રની રસધાર : ૩
૨૧૪
- ભરદરિયે કોઈ વાણ, ભેડાનું ભાંગી ગયુ,
- પંડ થાતે પાખાણ, રસ ગ્યો રેશમિયા !
- હે રેશમિયા ભાઈ, તુજ સમું વહાણ મારે જાણે કે જીવતરને મધદરિયે ભાંગી પડયું. મારું પિંડ પણ હવે પાષાણ બની ગયું, હવે મારા અંતરમાં રસ ન રહ્યા.
- ટોળામાંથી તારવ્યે ( જેમ ) ઢાઢું દિયે ઢોર,
- (તેમ ) કાપી કાળજ-કોર, ભેડા ભાંભરતાં રિયાં.
- હે ભાઈ ભેડા, જેમ કેાઈ પશુને એના ટોળામાંથી વિખૂટું પાડતાં એ વેદનાની ચીસો પાડે છે, તેમ આજ હુંયે તું વિહોણી થતાં પોકારું છું. તેં મારા કાળજાની કોર કાપી નાખી. હું એકલા પશુ જેવી ભાંભરતી જ રહી.
આખો અસવાર નિર્જીવ પથ્થર બની ગયો. ચારણી પણ છોકરાં સાથે પથ્થરની પૂતળી બની ગઈ ભેંસો એ સાંજને ટાણે ધાર ઉપર એકલી ભાંભરતી રહી.
