અખિલ ભારતીય સર્મહત્ય પરિષદ “ અગર હમ સારે હિંદુસ્તાનકે સાહિત્યકે વિશાલ ક્ષેત્રમે પ્રવેશ કરે ત યા ઉસકી કુછ સીમા-મર્યાદા હોની ચાહિયે ? મેરી દ્રષ્ટિમે તે અવશ્ય હાની ચાહિયે. મુઝે પુસ્તકાંકી સંખ્યા ખાનેકા માહ કભી નહીં રહા હૈ. પ્રત્યેક પ્રાન્તકી ભાષામે લિખી ઔર પી પ્રત્યેક પુસ્તકકા પરિચય દૂસરી સખ ભાષામે હાના મે આવશ્યક નહીં માનતા હૂઁ.. અસા પ્રયત્ન દિ સંભવ ભી હૈ તો ઉસે મૈં હાનિકર સમઝતા . જો સાહિત્ય અયકા, નીતિકા, શૌિિદ ગુણાંકા, વિજ્ઞાનકા પોષક હૈ, ઉસકા પ્રચાર પ્રત્યેક પ્રાન્તમે` હોના આવશ્યક ઔર લાભદાયક હૈ. “ આજકલ ગારયુક્ત અશ્લીલ સાહિત્યકી ખાઢ સબ પ્રાન્તમે આ રહી છે. કાઈ તો યહાં તક કહતે હૈં કિ એક શૃંગારકા એડ કર ઔર કાઈ રસ હૈ હી નહીં. શૃંગાર રસક્રા બઢાનેક કારણ અમે સજ્જન સાંકા ‘ ત્યાગી ' કહ કર ઉનકી ઉપેક્ષા ઔર ઉપહાસ કરતે હૈં. જો સબ ચીને કા ત્યાગ કર ઐતે હૈં વે ભી રસકા તે ત્યાગ નહીં કર પાતે. ક્સિી ન સી પ્રકારક રસસે હમ સભ્ય ભરે . દાદાભાઈ ને દેશકે લિયે સબ કુછ છેડા થા; ને તો ખડે રસિક થે. દેશસેવા હી ઉન્હાંને અપના રસ ના રખા થા ઉસીમે ઉન્હેં પ્રસન્નતા મિલતી થી. ચૈતન્વંકા રસહીન કહના રાહી નહીં જાનના હૈ. નરસિંહ મેહતાને અપનૈકા ભાગી બતાયા હૈ, યષિ વે ગુજરાતકે ભક્ત-શિરેશમણિ થે. આપકા ન આખરે તે મૈં તો યહાં તક કગા કિ મૈં શૃંગાર રસ તુચ્છ રસ સમઝતા ; જપ્ન ઉસમે અશ્લીલતા આતી હૈ તબ સે સથા ત્યાજ્ય માનતા ૬. દિ મેરી ચલે તે મૈં ઇસ સંસ્થામે ઐસે રસક્રા ત્યાજ્ય મનવા. ઇસી તરહુ કૌની મુદ્યા, ધર્માન્યતાકા તથા પ્રજામે અથવા વ્યક્તિયાંમે વૈમનસ્ય જો સાહિત્ય બઢાતા હૈ ઉસકા ભી ત્યાગ ના આવશ્યક છે. “ યહુકા કૈસે કિયા જાય? મુન્શીજી ઔર કાકાસાહબને મારા મા એક હદ તક સાફ કર રખા હૈ. વ્યાપકે સાહિત્યકા પ્રચાર વ્યાપક ભાષામે હી હો સકતા હૈ. એસી ભાષા અન્ય ભાષાકી અપેક્ષા હિંદી-હિંદુસ્તાની હી હૈ. હિંદીકા હિંદુસ્તાની કહનેકા મતલબ યહ હૈ કિ ઉસ ભાષામે ફારસી મુહાવરે શબ્દાંકા ત્યાગ ન કિયા જાવે. અંગ્રેજી ભાષા ફ્ની સબ પ્રાંન્તકે લિયે વાહન (યા માધ્યમ ) નહીં હો સકતી. દેિ હમ સચમુચ હિંદુસ્તાનકે સાહિત્યકી વૃદ્ધિ ચાહતે હૈં, ભિન્ન ભિન્ન
