આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
કર્ત્તવ્યનાં ગીતો
૧૮૭
હોય વીરશોણિત તે ઊનું ઊનું ઊછળે,
હું તે શું આ હિમમાં થિજાઉં ?
ઊઠો, સ્વામી મારા ! ૫
પાઘ બાંધું કેસરી ને કમર બાંધું કસકસી ;
ધસમસી ઝુકાવો, હું હુલાઉં !
ઊઠો, સ્વામી મારા ! ૬
અંગના ભલે હું તોય વીરની વીરાંગના,
વીરના જ વહાલમાં ગૂથાઉં :
ઊઠો, સ્વામી મારા ! ૭
વીરની ઘડી ખરી, ન કાયરાની જીંદગી ;
વધો, સ્વામી ! જયગીતો હું ગાઉં !
ઊઠો, સ્વામી મારા ! ૮
