આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૧૮૮
રાષ્ટ્રિકા
ઘંટા
• લાવણી •
ગાઢ થયાં અંધારાં, વીરા ! તારા જાય ઝુમાઈ :
અવસર થયો ઉષાનો, ઊઠો ! પ્રભુની આવી વધાઈ :
ઘંટા ઘણઘણ ઘણઘણ થાય !—
સૂર્ય ફરી ઊગશે ન કદી શું ? ઊંઘ નહીં શું ઊડશે ?
આશાની નૌકા શું સદાની એ અંધારે બૂડશે ?
ઘંટા ઘણઘણ ઘણઘણ થાય ! ૧
નહિ, નહિ, વીરા ! શબ્દ સનાતન ઊતર્યા ફરી પ્રભુકેરા :
જગત બધું આ ધૂણી ઊઠ્યું : છે એ સંકેત અનેરા !
ઘંટા ઘણઘણ ઘણઘણ થાય ! ૨
નહિ જ તિમિરનાં સૈન્ય ડગાવે, નહિ જ દિગંતદિવાલો :
પૂર પ્રભાનાં ચડ્યાં, પછી શો તિમિરતણો ભય ઠાલો ?
ઘંટા ઘણઘણ ઘણઘણ થાય ! ૩
માંડે ધરતી ધગધગવા ને બળતાં ચડે ગગનમાં :
પાંખ પ્રસારી ધસે ગરુડ ત્યાં, તેજ ભરી એ તનમાં !
ઘંટા ઘણઘણ ઘણઘણ થાય ! ૪
