આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૭૦
રાષ્ટ્રિકા
રવિ અસ્ત થયો : નભમાં ઘનઘોર કરી
પછી મેઘ પડ્યો ભૂમિને ભર ભીંજવતો;
નભગોળ ધીમે જ ધીમે પછી શાંત થતો
કંઇ ગંભીરરૂપ ઊભો ઘન દૂર હરી;
નભઉર ભર્યા સહુ તારક ત્યાં ઊતરી,
કરે દૈ નિજ અંતર મેઘ હતો ન હતો,
રવિનો કંઇ દૂર પ્રકાશ બતાવી છતો
નભ પાસ, ફરી સ્મૃતિ દે રવિની મધુરી ! –
તું ય તેમ ગયો : પ્રિય કૈં દુખાગ્રસ્ત થયાં;
બહુ આંસુ પડ્યાં; પછી શાંતિ ધીમે પ્રસરી;
પ્રિય કૈકતણાં પણ આંસુ સુકાઇ ગયાં;
થયું વર્ષ પસાર ! હવે અમ ઉર ફરી
તુજ કાર્યતણી મધુરી સ્મૃતિમાંહ્ય રહ્યાં
સમચિત્ત ગભીર ઠરી : તુજ મ્હેર, હરિ !
- ↑ “મિ. કાબરાજી સંગીતના ઉસ્તાદ હતા, તેથી અરજ કીધી છે કે અમારા હૈયાનું સંગીર નબળું અને બેસૂરું થઈ ગયું છે, તેથી એ હૈયાના તારને તું ચઢાવ, અને હંમેશા જેમ તું હરોલમાં રહેતો તેમ હમણાં દૂરથી પણ તું અમારે માથે ઊભો રહે, અને એ અમારી હૈયાની સિતારને તું વગડાવ, અમને હિંમત આપ, અને એમ કરીને અમારી આશા જે દૂરના ‘દિવ્ય પ્રકાશ’માં જડેલી છે તે સફળ કરવા ખરો પંથ દર્શાવ !”
(મિ. પે. ખ. તરાપોરવાળા કેઆરટી ‘કાબરજી-સ્મૃતિ’માંથી) - ↑ *મર્હૂમ મિ. કેખીશરો નવરોજજી કાબરજીના મૃત્યુના પહેલા વાર્ષિક દિવસ (તા. ૨૫-૪-૧૯૦૫)ની ગંભીર યાદમાં.
