ચુવાળ. Ra કહેછે કે, એક સમયે જામનગરને દાદી સારગઢવીશીની ચ ત્રા કરીને તાજ આવી આ કાનજી રાતને ધેર ઉતર્યા. ત્યાં તેની છૂ- ણી પરીણાગત કરવામાં આવી, અને એક ઘેાડા બક્ષિસ આપ્યા. ચારણે ધેર જઇને કાનજી રાતનાં જામની આગળ બહુ વખાણ કર્યાં. અને ક ગુજરાતના રજપૂત ફાળળ ઢાકારોની ટીપ આ પ્રમાણે છે: ચુવાળમાં, સુ વાવ, ભ'કાડા, છનિયાર, અને ડેકાવાડાના સાલકિયા; ટાસણુ, શિ જીવાડા, અને પનારના અવાણા; સાભ્રમતીના કિનારા ઉપરના ઘાંટી અને વાધપુરના રહે ચરોતરમાંના ધાડાસરના ડાભી; મહીકાંઠામાંના આમલિયારાના ચહ્નણુ; રજના વાધેલા. આ દરેક કુટુંખવાળા પ્રથમ કાળિયાના સબંધમાં આવ્યા છે. ટલે જે નૈતિના તેઓ રજપૂત હતા તે તિથી નૈદા થયા, અને ને કે એ મહેમ ધણાએક હિંદુની ઉજળી વર્ણને મળતા આવે એ પ્રમાણે ફેરફાર કર્યો, તાજિ અગત્ય પડતી ગઇ તેમ તેમ કાળી લાકાની રીતભાત તેને દાખલ કરવી પડી ? જામનગરથી ઉતરેલા રાજકોટ અને ગોંડલ વગેરેમાં ઢાકારો છે. તેમા રાજકાટવાળા આ રીતે થયા. જમ રાવળજી ( નવાનગર) વીભાજી । સત્તાજી જસાજી (નવાનગર) ૧ વીભાજી ઈ. સ. ૧૬૦૮-૧૬૩૫ (સરધાર) ૨ મેહેરામણજી ઈ. સ. ૧૬૩૫-૧૬૫૦ ૩ સાહેબજી ઈ. સ. ૧૬૫૦-૧૬૭૫ કુંભાળ (ગાંડળ) ૪ ખામણીજી ઈ. સ. ૧૬૭૫-૧૬૯૪ । ૫ મહેરામણજી (ખીન) ઇ. સ. ૧૬૯૪=૧૭TO ' ૬ રણમલજી ઇ. સ. ૧૭૨૦-torr (રાજકાઢ) છ લાખાજી ઇ. સ. ૧૭૪૬-૧૭૯૬ સેહેશમણુછ (ત્રીજા) એસારા કવિ હતા અને પ્રવિણસાગરભાત ગ્રંથ મનાવ્યા. ૮ રમણમલજી (બીજા) ઈ. સ. ૧૭૬૧૨૫
