"દાંતા" ૧૭૭ દાંતે આન્યા ત્યારે તેને પુજિયે વસાઇ ગામ રેહેવાને આપ્યું. એ ગામ દાંતથી 'બાજી જતાં રસ્તામાં આવેછે. ત્યાં રહીને ચાંદાજિય સીરાઇ- વાળા સાથે વખા કરચા, તેનું પાંચ વર્ષ પછી સમાધાન થયું, ત્યારે ચાં દાજિયે પોતાની બેહેન પુજાજીને પરણાવો અને પેાતાની વસ્તી જે ૧- સામાં કરી હતી તે દાયજામાં આપી. એ રીતે રાણા પુજાજિયે ડી રીતે રાજ્ય કર્યુ. તેને ત્રણ કુંવર હતા, માનસિંહ, અમરસિંહ, અને ઘેગેજી. તેમાંથી છેલાને માને છે. મળ્યું. પુજા રાણાની પછી માનસિહ ગાદિયે ખેઠે. અમરસિંહને સુદા સા મળ્યું; પણ એક વાર એવે અનાવ બન્યા, તે મિત્રાને લીધે માજે ચિત્રાસભ્રિયે ત્યાંના કારની મુલાકાત લેવા ગયા હતા, ત્યાંથી પા- છે. આવતે હતેા, તેવામાં રાધનપુરના બાળીની ફેાજ આવી ચડી, તેણે તેને ધાનધાર પરગણાના પલખડીના વનમાં ઠેર કહ્યા, તેને બે વર હતા, એક હુહિંયાજી અને ખોજગતેજી. વાતે મનસિંહના કુંવર ગજસિડે પાટ ખેઠા પછી મારી નાંખ્યા, તેની વાત નીચે પ્રમાણે છે:- એક સમયે ગજસિદ્ધ દાતાના મેહેલમાં બેઠા હતા, તે વેળાએ પેક નાની આસપાસ એઠેલાઓને કહ્યું કે પે'લા લીંબડા ઉપરથી કૂદકારે મા- રીતે કાઈ આ ગેખમાં પડે એવું છે ? તે સાંભલીને હિયાળ લીંબડે ચડીને ગામમાં કૂદી પડયા. તે ઉપરથી રાણા ગજસિંહે જાણ્યું કે એ ફાઇ વેળાએ મને દગે। દેશે. પછી કૅટલાક દિવસ વીતવા દીધા પછી એક ચાવડા રજપૂત પેાતાની ચાકરીમાં તું આ છે ભાયાને મારી નાંખે તો હું તને આ વાત સાંભણીને પે'લા રજપૂતે એકતે તે! વી નાંખ્યા, અને ખીજાને, દરબારની બારીની સામે ડુંગર ઉપર ઠેર ક શ્યા. ત્યાં આગળ જગતાજીનું સ્થાનક આજે પણ પૂજાય છે, રાઇને તે જગતાછતા વળગાડ થાયછે, અને કાઇના જોવામાં તે આવેછે ત્યારે તે ઠેકાણે ઉતાર મૂકાવેછે. હયિાને ખુમાણુસિદ્ધ કરીને હતા તેને કહ્યું કે, તે એક પસાયતું ખેતર આપું.” દાંતાની કચેરીમાંજ ઝટકા-
- એક ભાટની વાતમાં પુનછને ચાર કુંવર હતા એમ લખ્યું છે, માનસિંહ
અમરસિદ્ધ, સબળસિંહ, અને સૂહિ. ધીંગા અથવા ગાડૅયા ખાલીમાં ઈંગ સબળને કહેછે તેથી ધેગાજી તેજ સળખાતુ હશે, ના ક ૨૩
