પૃષ્ઠ:Rasmala II.pdf/૪૫૦

૪૪૦

રાસમાળા

ગરૂડપુરાણુમાં વળી એ કરતાં વધારે લખ્યું છે કે તેને જીત સસારની કેઇ મરાવસરે તે વસ્તુમાં, તેના માળામાં, તેની માં, તેના ધનમાલમાં રેઢું તે તેને જીવ એકાએક છૂકતે નથી પશુ બલાત્કારત- રાડિયાં મારીને પછી રહે છેડેછે અને ભૂત થાયછે. આપનાત કરનાર, સાપના ઝેરથી મરનાર, વીજળી પડવાથી જીવ ખેાનાર, અથવા મૂડી મ રનાર, અથવા ડટાઈ ભરનાર અથવા એવું ગમે તે કમેત પામનાર ભૂત થાયછે, તેમજ જે મેડા ઉપર કે ખાટલામાં મરણ પામેછે અને જેને ભોંય ઉતારવામાં આવતું નથી તે પ ભૂત થાયછે. તેમજ મરણ પામ્યા પછી જેના ગડદાને શૂદ્ર અડકે તેની પશુ એવીજ વસે થાયછે. એ આદિ મરણ પામેલાના જીવને ભૂત થવાના ઘણા ખરા પ્રકાર છે. વેદના કર્મકાંડ ના ગ્રંથેામાં અકાળમૃત્યુના દેવ નિવારણના ઉપાય બતાવેલા છે તે પ્રમા ૪૪ કે કેરાનને (વૈતરણી નદી જેવી પ્રેતને આગેરાત અને સ્ટિસ નટ્ટી ઉતારનાર) “વગર ડાઢેલા માણૂસાનાં પ્રેત ઉતારવાની આજ્ઞા ન હતી પણ તેએ એકસે વર્ષ “સુધી ટિક્સ નદીના કિનારા ઉપર અવર જવર કરતાં હતાં પછીથી તેઓને પાર ઉતારવામાં આવતા.” ઉપર પ્રમાણે માને તે સાથે વળી હાટા માજીસના મરણાસર વિષે ની ચે પ્રમાણે વેહેમ છે--વેસ્ટરશાયરના ઘણા ભાગના હુલકા લેકામાં એક વેહેમ ચાલે છે કે જયારે કાઈ મ્હોટા માણસનું મરણ થાય છે ત્યારે તેક્ન ‘ભારે વર્ષાદ અથવા ખીન્ને કેાઈ દેવ કોપ થાયછે તે તેને ભૂમિદાહ દેવામાં આવેછે ત્યાં સુધી શમતા નથી. ડચુર હૅલિંગટનના મરણાવસરે મા વ ‘હેમને ધણા આધાર મળ્યા હતેા. એ પ્રસંગે કેટલાક અઠવાડિયા લગી ભારે વર્ષાદ ભરશ્યા પછી અને એક ભારમાં ભારે લ થયા પછી આકાશ સ્વચ્છ થયું, અને વર્ષાદ રામ્યા તેથી રેલ ઉતરી ગઇ. ઘણા સ્વેટા માણસેનામર- ‘‘ણાવસરે મહાપાત થયેલા આપણા ઈતિહાસમાં બેવામાં આવેછે. તે ઉપરથી "ઉતરતી પક્તિના લેકોના મનમાં આવા વિલક્ષણ વિચાર ખધાઈ જવાનું કા- "ણ મળેલું જણાયછે. ચુકને ભૂમિદાહ દેતા પહેલાં એ અઠવાડિયામાં ચે “પાસ સામાન્યપણે એમજ કેડેવામાં આવતું કે, અરે ચુકને જ્યાં સુધી ડા ટા નથી ત્યાં સુધી વર્ષાદ અધ પડવાંના નથી." Notes and Queries.