પૃષ્ઠ:Ravan Mandodari Samvad.pdf/૨૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે

<poem>

જે આખર આવ્યો અંકનો, તે કહો ટાળ્યો ક્યમ ટળે; અંધો ભીતે અથડાય છે, ત્યારપછી પાછો વળે. ૧૦૯ રાવણ-કહે તું વાર કરોડ, શીખ માનું નહિ માઠી; કાંગડુ કણ ન રંધાય, સો મળ બાળો જો કાઠી; માંખણ ન આવે મેલ, વરસ સો વલોવે પાણી; પથ્થર ઉપર જેમ નીર, અધિક શી કહું એંધાણી; તને કામની ક્રોડ વસા કહું, મૂક તું વનિતા વારવું; રાવણને રાડ રણજંગમાં, રામ થકી નથી હારવું. ૧૧૦ મંદોદરી-સુમન તણી સુખ સેજ, હેમ હિંચો હિંદોળા ખાટે; ચિંતામણિની ખાણ, રત્ન પરવાળી પાટે; માગ્યા વરસે મેહ, છયે ઋતુની છાપે; અશોક સરિખાં વન, અલખત ભોગવિયે આપે; નવ નિદ્ધ ને રિદ્ધ સિદ્ધ, સમૃદ્ધિ સહુ જોતાં જશે; મંદોદરી કહે માને નહિ, ધન તારું ધૂળધાણી થશે. ૧૧૧ રાવણ-નિત્યે નંદે જે વિપ્ર, વંશ જરૂરી થયે; દ્રવ્ય વિના વ્યાપાર, ત્યાં દેવાળું થાયે; કાયરમાં રહે શૂર, તેહ કો વેળા નાશે; રુડી ભુંડી ખસબોઈ, પટ બેસી રહે પાસે; જે ઘેર ચાલ ગૃહિણી તણો, કંથ કામિનીનું કહ્યું કરે; ગર્ધવ જાણવો તે ગૃહસ્થને, આખર અર્થ તો નવ સરે. ૧૧૨ મંદોદરી-પ્રમદા તે જ પ્રધાન, પ્રીત પ્રમદાની પ્રોઢી; પ્રમદાથી શોભે પુરુષ, કહેવાય નરનારી જોડી; પ્રમદા વડે ઘર સૂત્ર, પુત્ર પ્રમદાથી પામે; અર્ધાંગ પુન્ય વિભાગ, દુઃખ વનિતાથી વામે; ઘર છીદ્ર ઢંકાય ગૃહિણી થકી, માન સન્માન મહિમા મળે; શુભ ઈચ્છે તે સ્વામિતણું, અંત કાળે અગ્નિમાં બળે. ૧૧૩ રાવણ-કુળ રુડે કન્યાય, ધણી બીજો નહીં ધારે; સિંહ તણી સોબત, ન હોયે વારે વારે; શાહા પુરુષોના બોલ, એક બોલ્યા તે બોલ્યા; દંતુસર ગજરાજ, તણા ખોલ્યા તે ખોલ્યા;