આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૧૦૬
ઋતુગીતો
પાંખું પીળી પોપટની ને કોયલ રાતે નેણ;
મોર મારે મદઈ, થિયો ને વહરાં કાઢે વેણ.
[મોર મારો દુશ્મન બન્યો છે. કેમકે આ વર્ષાની ઋતુમાં એ વસમાં ટૌકા કરે છે. જૂના ગેહગાટ થકી ગિરનાર ગાજે છે, અને મારા અંતઃકરણમાં પોઢી ગયેલાં (વિસરાએલાં) સ્વજનોને એ ટહુકાર દ્વારા જાગ્રત કરે છે. એ સૂતેલાં સ્વજનોને સ્મૃતિમાં જગાડીને મોરલો તો ઊડી ગયો, પણ મારા વહાલા સ્વજનને સંદેશ મોકલવો હતો તે તો અર્ધમાર્ગે જ રહી ગયો. ]
