આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૨૮
આસમાની ઓઢણીને પોતાના હૈયા ઉપર તાણી લઈને કોણું ઊભું છે! વીજળીના તેજ-ચમકારાની અંદર આ કોણ રમવા નીસર્યું છે ? }
ઉગો નદીકુલે તીર-તૃનદલે
કે બસે અમલ વસને
શ્યામલ વસને ?
સુદૂર ગગને કાહારે સે ચાય?
ઘાટ છેડે ઘટ કોથા ભેસે જાય?
નવ માલતીર કચિ દલગુલિ
અનામને કાંટે દશને;
ઉગો નદીકૂલે તીર-તૃનદલે
કે બસે શ્યામલ વસને ?
આ છે કાઈ એકાકિની પનિહારીની કલ્પના :
[ ઓ રે! આ નદીને તીરે, કાંઠાના ઘાસ પર આ નિર્મલ અને નીલુડે વસ્ત્રે કોણ બેઠું છે? દૂર ગગનમાં એ કોને નીરખી રહી છે? એનો ઘડો ઘાટ પરથી કયાં તણાતો જાય છે ? આમ અન્યમનસ્ક બનીને બેઠી બેઠી માલતી પુષ્પની કુણી પાંખડીઓ દાંત વતી તોડ્યા કરતી એ કોણ હશે ? ]
હવે આવે છે બીજી કોઈ ગોપ-નારીનું શબ્દચિત્રઃ
ઉગો નિર્જને બકુલ શાખાય
દોલાયકે આજિ દુલિ છે
દોદુલ દુલિ છે ?
ઝરકે ઝરકે ઝરિ છે બકુલ
આંચલ આકાશે હતે છે આકુલ
