આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
ૠતુગીતો
૩૫
[આસો મહિનામાં નવે જાતની નિધિઓ પાકીને તૈયાર થાય
છે; ‘નવા દિવસો’ આવે છે; વર્ષા સ્વાતી નક્ષત્રને વરસાવે છે; એ
ધારાઓ વડે છીપોમાં મોતી બાઝે છે: અને સુભટ નવા નવા ઘોડા
પર સવારી કરે છે: તે આસો માસ આવ્યો.
આસો માસની આવી ઋતુ મંડાઈ ગઈ છે. વરસાદ નાસી ગયો છે. લોકો શક્તિઓનાં આરાધન કરે છે. યમદૂતો, દાડમો નામનો દૈત્ય અને દેવીઓ ભોગ ભરખવા નીકળી પડ્યાં છે. એ નવરાત્રિઓ અને દિવાળીના દિવસોમાં લોકો કંસાર જમે છે. એ સમયે નિહાળીને મને મારો મિત્ર સાંભરે છે. ]
કાર્તિક
રાગ ઝરક્કા નત રહે;
[૧]સેણાં વેણાં સુવાસ,
આપવૃતિ સબ આતમા,
મેંમેત કાતી માસ.
[આ તો એ કાર્તિક માસ આવ્યો; જે માસમાં નિત્ય નિત્ય
ગાન, તાન અને વાજિંંત્રના નાદ મચે છે, સ્વજનોનાં વેણ મધુર લાગે છે, ને આત્મા આત્મવૃત્તિ અનુભવે છે. એ મહિમાવંત કાર્તિક માસ આવ્યો.
