આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૬૮
(સાખી) શ્વાસે શ્વાસે જાય સુંદરતા જગથી સરી :
પ્રેમ રડે ને ગાય, ભરતી ઓટે માનવી !
ઉગે ઉગે સૂકાય,
ખીલે ખીલે કરમાય,
ભરે ભરે ઠલવાય :
જગતજાદુનાં ઘેન,
ધીરી તું બોલ, મારી બંસરી !--ધીરી૦
(સાખી) ફૂલડાં જાગે જ્યાર, પ્રેમ ઘૂમી રહે કોડીલો : '
પાન ખરે તે વાર, જાય ઉડી જ્યમ વાયરો.
એવા એવા છે નેહ,
દોડે દુનિયાની દેહ,
પડે જીવતી જગ ચેહઃ |
એ તો જીવનનાં દેણ :
ધીરી તું બોલ, મારી બંસરી !—ધીરી૦
