થઈ સર્વપાસથી–કાનમાં તેમ સર્વ રોમકૂપ શ્રવણેન્દ્રિય હોય તેમ સર્વ દિશામાં–ગાજવા લાગ્યો અને સરસ્વતીચંદ્ર સ્વપ્નમાં સર્વ પાસથી આકાશવાણી જેવી આત્મવાણી સાંભળવા લાગ્યો.
*"द्वा सुपर्णा सयुजा सखाया समानं वृक्षं परिषस्वजाते ॥ "तयोरन्य: पिप्पलं स्वाद्वत्यनश्चन्नत्योऽभिचाकशीति ॥ समाने "वॄक्षे पुरुषो निमन्गोऽनीशया शोचति मुह्यमानः । जुष्टं यदा "पश्यत्यन्यमीशमस्य महिमानमिति वीतशोकः ॥ यदा पश्यः प "श्यते रुक्मवर्ण कर्तारमीशं पुरुष ब्रह्मयोनिम् । तदा विद्वान् पुण्य-
- ભાષાંતર–
છે ઉડવા ઉત્તમ પાંખ, જુવે દુર અાંખ, પંખી બે એવાં,
બહુ બેશ ઘડ્યો એ સંગ, મિત્રપ્રીતિરંગ ચ્હડાવી રહેલાં.
તે સમાન તરુની ડાળે
વળગી લટકેલાં લાગે;
પણ પિપ્પલ ખાતું એક, બીજું ન કંઈ ખાતું ચળકતું પ્રભાએ !
-છે ઉડવા૦ ૧
એ સમાન તરુમાં, પડ્યું ભેાગમાં એક અનીશ મૂઢ રેાતું;
એ સમાન તરુપર વસ્યું પ્રકાશતું બીજું ઈશ થઈ જોતું !.
એ બ્રહ્મયોનિ કર્તાર !
એ કનકતેજ ધરનાર !
એ પરમ નિરંજન નાથ !
એ ઉપર અનીશની અાંખ પડે ને ભજે મહિમા એ જ્યાં,
તરછોડી પુણ્ય ને પાપ, છોડી જડગાંઠ, તરે એ શોક,
અનીશ ઈશસમ ત્યાં !
–છે ઉડવા૦ ૨
ઈશ સાથ સામ્ય એ થાય !
ર્હે જોઈ ઐક્ય એ અાંખ !
ખંખેરી પુણ્ય ને પાપ,
તરી શેાક, રહે ઉડી પાંખ !
એ અાંખ-પાંખ ધરનાર પંખી, વિદ્વાન, અમૃત બની આવું, ”
ફરી આવર્તતું નહી, ફરી આવર્તતું, ઈશનું મનમાન્યું ! ! "
-છે ઉડવા૦ ૩
( આ શ્રુતિવાકયમાં બ્રહ્મયોનિ ઈશ્વર અને બ્રહ્મયોનિ જીવનો સંબંધ અને તેમની સાથે ઉપાધિનો યોગ વર્ણવેલો છે.)
