આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
- "મા સ્હામી આરસી સ્હાય, ઝાંઝર વાગે મા.
- "આ ચકવા ચકવી હંસલા, બીરદાળી મા,
- તુજ પગલે ભમતાં ગાય, ઝાંઝર વાગે મા.
- "આ સાયર પાસે નાચતી બીરદાળી મા,
- "મા નદીમાં આવી ન્હાય, ઝાંઝર વાગે મા.
- "અમ સમી સઉ ન્હાની બાળકી, બીરદાળી મા,
- "એને હઈયે વસતી માત, ઝાંઝર વાગે મા.
- "આ અખિલ વિશ્વમાં વ્યાપતી બીરદાળી મા
- "મુજ કાળજડામાં માય, ઝાંઝર વાગે મા."
એક બ્રાહ્મણી ગાતી ગાતી નદીના મૂળ સામું જોતી હતી તે વચ્ચે બોલી ઉઠી અને ગરબામાં ભંગ પાડવા યત્ન કર્યો.
"સાધુ માતા ! આ આઘેં શું દેખાય છે ?"
બાવીએ નાકે આંગળી મુકી તેને ચુપ કરી અને ગરબો વાધ્યો, અને બદલાયો.
- "આ બપોરને બપ્પોરીયે તમે દર્શન દ્યોછો માતરે,
- "ત્યાં સાયર ને નદી ઉછળે એમ જોબન ધરતાં માત
- "જોબનરૂપ ધરો !"
- "મા જોબનવંતાં ! કરે આરતી સુરજ ભભુકી તમ આજરે,
- "ઘંટા જેવી સરિતા વાગે, સાયર નોબત થાય-
- "ગાજે ઘોર ઘણો !"
- "દશે દિશા માની જોગણીઓ લગાડી રહી છે લ્હાયરે
- "હરિ હર બ્રહ્મા નમી પડ્યા ને સ્તોત્ર શક્તિના ગાય !
- "માના બાળક સઉ !"
- "સંસારને રુવે રુવે કંઈ ઉઠી રહી એ આગરે,
- "રાંક દીકરીયો, માવડી, ત્હારી ! લાગે ન એને આંચ,
- "પાલવ તુજ સ્હાયો !"
- "હરિ હર બ્રહ્મા ને સઉ પુરુષો-તેને કરીયે શુંયરે ?
- "માવડી પાસે ગોઠડી કરતાં વળે દીકરીને હુંફ,
- "અમે મા તુજ ખોળે !"
- "તુજ ખોળે પડી રહીયે ત્યારે ભાગે ભવની ભાવટ રે,
