હાથ કરવાની નાયકે મના કરી હતી તેથી કોઈના ધડમાથાં જુદાં થયાં નહીં ઝાડે બાંધેલી લુંડીઓની આસપાસ પહેરા મૂક્યા.
બ્રાહ્મણભાઈના ધોતીઆં છુટી ગયાં. કુહાડા બુહાડા પાસે હતા તે જ્યાં ત્યાં ફેંકી દીધાને પોક મુકવા મંડયા. નાયકે પુછ્યું શું છે, આ ફીતુર કેમ માંડ્યું. કેશવરામે ફકીરના ગુનાની વાત કહી. નાયક કહે તમે શાંત થાવ તો એ આસામીઓને હું પકડું. બ્રાહ્મણો કબુલ થયા.
નાયકે સિપાઇઓને હુકમ કર્યો કે એમાંનું જે કોઈ બકવા કે તોફાન કરે તેને મુશકા બાંધી પરેજ કરજો. રખવાળણીને પોતાની રૂબરૂ બોલાવી તેઓની જુબાની લીધી. ત્યારે કેડે કબરના ઓરડાના બારણાં ખોલાવી માંહેથી ચંદાને બહાર કાઢી. એ બાહાવરી થઈ ગઈ ને આંખમાં આંશુ માય નહીં; સોડીઆમાં મોટું સંતાડી દીધું ને બોલાવી બોલે નહીં. ભોંયરામાંથી ફકીરને ઘસડી કાઢ્યો. સુંદરને શોધી પણ તે જડી નહીં, ને ચેલા પણ હાથ લાગ્યા નહીં. પ્રભાતે ફરીને ખોળ કરી તે પણ મીથ્યા ગઈ. પછી વેહેલમાં ચંદાને બેસાડી બંને ચાકરડીઓને વેહેલની જોડે રાખી, ને સાંઇને તેના ટટુપર બેસાડી સાથે લીધો. મામેરૂ ગામ તરફ ચાલ્યું. ચારે પાસ સ્વારો, વચમાં ચંદાની વેહેલ, વેહેલની પછવાડે સાંઇનું ટટુ, ને લોકની ઠઠ સ્વારોની આગળ પાછળ. ગામ ઢુકડે આવતું ગયું તેમ લોકનો જમાવ વધતો ગયો. મરદ, ઓરત, ને છોકરાં સહુ કોઈ જોવા ધાયું. ગામમાં પેઠા ત્યારે સાંકડા રસ્તામાં જવાનો માગ ન મળે. બે જંગલી સ્વારો ચાબખા લઈને ઝુડવા મંડ્યા ત્યારે ચંદા-ફકીરની સ્વારી આગળ ચાલી શકી. દોઢપોહોર દિવસ ચડતે ચાવડીએ પહોંચી. તેની આસપાસ કેટલેક દૂર સ્વારોના ફરતા પેહેરા મુક્યા હતા તેથી લોક નજીક જઈ શક્યું નહીં. ચાવડીની એક કોટડીમાં ચંદાને ઉતારો આપ્યો, ને બીજીમાં ફકીરને પુર્યો. થાણદારના હાથ નીચેનો મુસલમાન જમાદાર અને વાણીઓ કારભારી આવ્યા. ચંદાએ પહેરેલું ઘરેણું ઉતરાવી, તેની ટીપ કરી સરકારી પેટીમાં મુક્યું, ને પેટીને તાળાદઈ લાખની મોરછાપ કરી જામદારખાનામાં મુકી. ઘરેણું આસરે રૂ ૫૦૦૦)નું થયું. સાંજ પડીને દીવા થયા તેવારે લોક વેરાઈ ગયું. ચોરની મા કોઠીમાં મોહો ઘાલી રોય તેવું ચંદાના સગાને થયું. તો પણ ઘડી રાત્રે કારભારીએ તેમને બોલાવ્યા ત્યારે ગયા, ને ચંદાના હાજર જામીન આપી છોડાવી. ઘેર તેડી જઈ નવડાવીને ઘણી હઠેઠ કરી જમાડી. જમાદાર ફકીરનો હાજ૨ જામીન થયો ને તેને પોતાને મકાને લઈ ગયો.
