મામાને ઘરડાપો. ઊંઘ ઓછી આવે. એ કહે : 'વાહ વાહ ! લે, કર પગચંપી !'
ત્રીજો પંચમહાલી બોલ્યો : 'હું સુંદર ટાચકા ફોડનારો છું. ગળાનો ટાચકો, કમરનો ટાચકો, આંગળીના ટાચકા, ઢીંચણના ટાચકા ! એક ટાચકે સાંધામાંથી વરસનો થાક ઊતરી જાય !'
મામાની ઉંમર થયેલી. સાંધા ખૂબ દુખ્યા કરે. એ કહે : 'વાહ તારી વિદ્યા ! ચાલ, અજમાવ એ.'
ચોથો કહે : 'હું વામનમાંથી વિરાટ કરનારો છું. ઢીચકા માણસોને એવી રીતે ખેંચું છું કે લાંબા થઈ જાય.'
મામા ઢીચકા હતા. એ કહે : 'ચાલો, વાતો કર્યે વડાં ન થાય, અબઘડી તમારી પરીક્ષા. ચારે જણા પોતપોતાનું કામ શરૂ કરો.'
કલાકારો કહે : 'અમને પછી પાટણપતિના દરબારમાં નોકરી અપાવશો ને ?'
મામો મસ્તાન ઉંદરની જેમ ડોલતો બોલ્યો : 'તમે મૂરખ છો. તમારે પૈસાથી કામ છે, કે પાટણપતિથી ?'
'પાટણપતિથી !' કલાકારો બોલ્યા : 'રાજા જેવી કદર બીજો કોણ કરે?'
'અરે મૂરખરાજો ! પાટણપતિ કહો તો પાટણપતિ હું જ છું. સિદ્ધરાજ તો રમકડાનો રાજા છે. હું ડોક મરડવા ધારું તો આમ ચપટીમાં મરડી નાખું. મીનલ તો બાપડી મારાથી ડરે છે. મેં કહી રાખ્યું છે કે ગરબડ કરીશ તો લોકોને કહીશ કે આ દક્ષણી બાઈ ભયંકર છે. એનો વિશ્વાસ ન કરજો ! બસ, બધા પથરે પથરે એને મારે !'
'વાહ મામા મહારાજ! વાહ મામા મહારાજ ! અમારે માટે તો તમે રાજાના રાજા !'
મામા કહે : 'ચાલો ! તમારું કામ શરૂ કરો !'
મામા પથારીમાં લાંબા થઈને સૂતા.
એકે પગ લીધા.
એકે માથું પકડ્યું.
