ચિત્ર પૂરું પણ થયું. મધુકરે આપેલા સહાયભૂત હાથનો ટેકો ન લેતાં જ્યોત્સ્નાએ બહાર નીકળતાં પૂછ્યું :
‘મધુકર ! તને આ ચિત્ર ગમ્યું ?’
‘સરસ ! ઉચ્ચવર્ગીય ચિત્ર છે… આંતરરાષ્ટ્રીય હરીફાઈમાં આ ચિત્રને ત્રીજું ઇનામ મળ્યું હતું.’ મધુકરે પોતાનું જ્ઞાન પ્રદર્શિત કર્યું. ઘણાં ચિત્રોને આવાં એક અગર બીજાં ઇનામો મળેલાં હોય જ ! અને ન મળ્યાં હોય તોય કોણ એની તપાસ કરવાની તસ્દી લઈ ઈનામની હકીકત ખોટી છે એમ ઠરાવી શકે ?
‘પેલી ગામડાની યુવતીને પેલો શહેરી ધનિક કારમાં ઉપાડી લઈ ગયો એ તો ઠીક; નાટક ત્યાં અટક્યું… પરંતુ એ પછીના જીવનને ચર્ચનારું ચિત્ર ન નીકળી શકે ?’ જ્યોત્સ્નાએ પૂછ્યું.
‘પછી તો Romance હૃદયકંપ ક્યાં રહે ? એ તો સામાન્ય રોજિંદું લગ્નજીવન બની જાય.’
‘એટલે લગ્નજીવન સામાન્ય હોય ખરું ? રોજિંદા જીવનમાં સાચી મોજ ન આવે… એમ ને ? રોમાન્સ - કંપ - ની મર્યાદા લગ્ન આગળ અટકી જાય, નહિ ?’
‘હું અને તું એનો અનુભવ લઈએ તો સાચી વાત સમજાય.’ જરા ઝીણી આંખ કરી મધુકરે પૂછ્યું.
‘શાનો અનુભવ ? કંપનો ? કે લગ્નનો ?’ જ્યોત્સ્નાએ ધીમે રહીને પૂછ્યું.
‘બંનેનો… મને લાગે છે કે તારી સાથેના લગ્નમાં પણ કંપ - Romance ઘણાં વર્ષો લગી ચાલે !’ મધુકરે જ્યોત્સ્નાની વિશિષ્ટતા જ્યોત્સ્નાને જ સમજાવી.
‘પરંતુ એ કંપ પુરુષને રહે કે સ્ત્રીને ?’
‘બંનેને ! કલાપી યાદ કર : સરખાં બને બંને જરા !’ ધીમેથી હસતે હસતે મધુકરે કહ્યું, અને જ્યોત્સ્નાના હાથમાં પોતાનો હાથ મેળવવા યત્ન કર્યો.
‘તને લાગે છે કે સુરેન્દ્ર આ ચિત્ર જોવામાં હોય ખરો ?’ એકાએક વાત બદલી નાખી જ્યોત્સ્નાએ પૂછ્યું.
‘તારી આ સુરેન્દ્રભ્રમણા ઓછી થાય તો વધારે સારું નહિ ? આવ્યો હોત તો આપણી સાથે જ હોત ને ?’ મધુકરે કહ્યું.
‘મને એમ લાગ્યું કે મેં એને કાંઈક જોયો… ભ્રમણા પણ હોય.’
