‘તને કયી કયી છોકરીઓમાં રસ છે ?… અને નથી ?’
‘મશ્કરી ન કર, જ્યોત્સ્ના ! હું બહુ ગંભીરતાથી વાત કરું છું.’
‘એ હું જાણું છું. તું ગુજરાતનો બર્ટ્રાન્ડ રસેલ બનવાનો છે.’
‘એ તો મહાન ફિલસૂફ... યુરોપનો મહાગુરુ... હજી જીવે છે...’
‘અને પ્રેમપ્રયોગ કર્યે જ જાય છે !’ હસીને જ્યોત્સ્નાએ કહ્યું.
‘એટલે ?’
‘સ્ત્રીઓને પરણે છે અને થોડે વર્ષે છૂટાછેટા આપી નવો લગ્નપ્રયોગ આદરે છે, વૃદ્ધ વયે પણ. યુરોપનો એ મહાગુરુ એશિયામાંયે પહોંચવા લાગ્યો... શું ?’
‘નૂતન યુગ અનેક પ્રેમપ્રયોગો માગે છે, એમ શું તને નથી લાગતું ?’
‘પણ તું તો ગુરુ કરતાં પણ આગળ વધ્યો.’
‘તું સ્પષ્ટ વાત કર, જ્યોત્સના ! મેં એવું શું કર્યું કે...’
‘બર્ટ્રાન્ડ રસેલ તો લગ્નપ્રયોગ કરે છે. તું વળી લગ્ન પહેલાં જ પ્રેમપ્રયોગ કરે છે.’
‘જ્યોત્સ્ના ! એ જુઠાણું સુરેન્દ્રે જ ફેલાવ્યું છે... મારી વિરુદ્ધ.’
‘સુરેન્દ્રને તો તારી વાત કરવાની પણ ફુરસદ મળતી નથી, પરંતુ અમારી આંખો મીંચાયેલી રહેતી નથી...’
‘શું તારી આંખે જોયું ?’
‘એ યશોધરાને પૂછીએ... મીનાક્ષીને પૂછીએ... શ્રીલતાને પૂછીએ...જેમને જેમને આશા આપી તું છોડતો ચાલ્યો છે તેમને સહુને પૂછીએ. સામો પ્રેમ ન આપે એ સ્ત્રીને તો ઊંચકી જવાય... ગુંડાઓ રોકીને; પણ સામો પ્રેમ ન આપે એ પુરુષને શી શિક્ષા થાય તે તું કહી શકશે? મીનાક્ષી પણ એક વાર તારા રૂપમાં...’
‘જ્યોત્સ્ના ! તું મને અન્યાય કરે છે. મને પૂરો સાંભળી લે. પછી...’
‘હવે ફરી કોઈ બીજી વાર હું તને સાંભળીશ. મારું ઘર આવી ગયું. ગુડ નાઈટ... આપણે ફરી તો મળીશું જ.’ કહી બંગલામાં આવી અટકેલી ગાડીમાંથી જ્યોત્સ્ના ઊતરી ગઈ અને મધુકરને એકલો છોડી એને પાછા ઘેર જવાની સગવડ આપતી ગઈ.
મધુકરના હૃદયમાં પાછા જતે જતે અનેક વિચારો ઉદ્ભવ્યો.
