ગાડી ઊભી રખાવી સુરેન્દ્ર નીચે ઊતરવા ગયો. જ્યોત્સ્નાએ તેને પૂછ્યું :
‘ક્યાં જાય છે ?’
‘આ ડૉક્ટરને ત્યાં.’
‘કેમ ?’
‘હવે ધ્યાન રાખજે. તું દેખી શકે એવું મારું વૃન્દાવન અહીંથી શરૂ થાય છે.’
‘મને ન સમજાયું. તારે તારી તબિયત બતાવવી છે ? તું કહે તો અમારા સુપ્રસિદ્ધ કુટુંબ ડૉક્ટર પાસે હું તને લેઈ જાઉં.’
‘મારી તબિયત તદ્દન સારી છે. હું આવીને તને વિગત કહું છું. જરા વાર થાય તો હરકત નથી ને ?’
‘ના, રાત્રિના દસ વાગ્યા સુધી કશી હરકત નથી… અને મારી પાસે એક સુંદર પુસ્તક પણ છે. તું આવીશ ત્યાં સુધી હું વાંચ્યા કરીશ.’ જ્યોત્સ્નાએ કહ્યું.
‘કયું પુસ્તક છે ?’
‘હમણાં જ યુરોપ-અમેરિકાના પ્રવાસે જઈ આવેલા એક લેખકે ચમકાવતી નવલકથા લખી છે… એ જોઈ જાઉં છું.’
‘નામ ?’
‘પ્રેમનો દેહ કે દેહનો પ્રેમ ?’
‘જરા લાંબું નામ છે.’
‘પણ સરસ છે - સ્પષ્ટ છે - પ્રમાણિક છે.’
‘જાતીય પ્રસંગોની ઉત્તેજક પરંપરા એમાં જરૂર હશે… વારુ. હું ઉતાવળે આવું છું.’
‘જાતીય પ્રસંગો શું એ તું જાણે છે ખરો ?’
‘આપણે પછી એ વિશે વાત કરીએ.’ કહી સુરેન્દ્ર ઝડપથી ડૉક્ટરના
