બહારવટીયાઓ નાકે નાકે ઓડા બાંધીને ઉભા રહી ગયા છે.
ગામમાંથી કૂતરૂં પણ બહાર જઈ શકે તેમ નથી. જે લંપટ
સંધીને સજા દેવા વાલો આવ્યો હતો તે ગામમાં જ હાજર છે.
જેની એારતને એ સંધી ઉઠાવી લાવ્યો હતો તે ભાઈબંધ પણ
વાલા નામોરીની સાથે પોતાનું વેર લેવા આવ્યો છે. થોડી વારમાં
તો એ ચોરને બાવડે બાંધીને બંદૂકદાર બહારવટીયાઓએ હાજર
કર્યો. પારકી બાયડીના ચોરને જોતાં જ વાલાએ બંદુકનો ઘોડો
ચડાવ્યો. ત્યાં તો સંધી આવીને “ એ વાલા ! બાપ વાલા !
તારી ગા'છું !” એમ બોલતો વાલાના પગમાં ઢળી પડ્યો.
તુર્ત જ વાલાએ બંદૂકનો ઘોડો ઉતારી નાખ્યો.
“વાલા ભા ! એ નાપાકને માથે તને રહેમ આવી ગઇ ?” એમ બોલતો એ એારતનો ધણી તલવાર ખેંચીને પોતાના વેરીનું ગળું વાઢવા ધસ્યો.
આડા હાથ દઈને વાલો બોલ્યો “બેલી, હવે કાંઈ એને મરાય ? ગા'ની ગરદન કપાય કદિ ? રે'વા દે.”
એમ કહીને વાલાએ સંધીને પૂછ્યું “એલા સંધીડા, તું ગા' થાછ કે ?”
“સાત વાર તારી ગા'. ”
“તો ભાં કર.”
“ભાં ! ભાં ! ભાં ! ” એમ ત્રણ વખત સંધીએ ગાયની માફક ભાંભરડા દીધા. એટલે વાલો બોલ્યો,
“જો ભાઈ, બચાડો ગા' બનીને ભાંભરડા દીયે છે. હવે તારી તરવાર હાલશે ?”
“બસ હવે મારૂં વેર વળી ગયું ”
સંધીને છૂટો કર્યો.
“વાલા ભા !” એના બંદૂકદાર સાથીઓએ ગામમાંથી આવીને જાહેર કર્યું. “ઘરેઘર ફરી વળ્યા.”
"પછી ?”