પૃષ્ઠ:Sorathi Santo.pdf/૧૨૦

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
વેલો બાવો
૮૯
 


નતનાં રોગીલાં વેલાને પાયે પડે
દરદી આવે રે દુવાર – આ તો૦
એ વાલા ! અકળ અવિનાશી સામા મળિયા
દલમાં [૧]લે લાગી;
[૨]ગપત ગંગા ગુરૂને વીરડે રે આવે,
વેલો ભાવ રે તણા ભોગી – આ તો૦
એ વેલા ! શૂરા હોય તે સન્મુખ લડે
કાયર જાય ભાગી;
આવાગમણ્યું મારો વેલો નાથ ટાળે
પડતી મેલો પેાથી – આ તો૦
એ વાલા ! સમજી સમજી ધારણ્યું એ બાંધો
એનો ગરથ લીયોને ગોતી;
વેલનાથ ચરણે રામ બાવો બોલીયા
ઉગાર્યો[૩]+લેાધી – આ તો૦

પોતાના જીવતરને આંગણે જાણે બાળુડો જોગી નવ નવે રૂપે પધાર્યા: રામ આનંદમાં નાચી ઉઠ્યો:

બાળૂડો પધાર્યા રે બાઈયું મારે આંગણે હો જી !
આજ મારે હૈયે હરખ ન માય
આજ મારે અંગડે ઉલટ ન માય – બાળૂડો૦
પગે ને પીરોજી રે ગરનારીને મોજડી હો જી !
હાલે છે કાંઈ ચટકતી રૂડી ચાલ – બાળૂડો૦
કેડ્યે ને કટારાં રે ગરનારીને વાંકડાં રે જી
ગળે છે કાંઇ ગેંડા તણી રે રૂડી ઢાલ – બાળૂડો૦

  1. લગની
  2. ગુપ્ત ગંગા કે સંસારમાં ફરી આવાગમન.
  3. *+ શિકારી.