આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
સહજ સંગીતથી દોડી હરિણીએા આવતી હોંશે, ભરી ભોળા હૃદય ભાવે વિલસતી ખેલતી હોંશે.
હરિત દુર્વા તણે દૈવી ગલીચો રાતદિન રે'તો, કુસુમની એ શિરે શય્યા પવન પણ પાથરી દેતો.
અમર-અાનંદનો ઉડે છલકતો સર્વદા સિંધુ, અરે ! અંતે ગયો ઉડી ! રહ્યું એકે નહિ બિંદુ !
ગઈ એ સ્વર્ગની શેાભા ! ગઈ એ કાળની કેલિ ! ગઈ એ સ્નેહની સૃષ્ટિ ! ગઈ એ હર્ષની હેલી !
ગયો એ ભાગ્યનો ભાનુ ! ગઈ એ તે મજા મીઠી ! ગઈ એ વીજળી વેગે, થઈ દીઠી નહિ દીઠી !
હવે તે કેરડાં કેરી રહી આ ભાગ્યમાં છાયા ! ચરણને ચોંટતા ચૂમી પડેલા પંથમાં કાંટા !
કરેલું ડુક્કરે ડોળું, કંઈ ઉનું કંઈ ખારૂં, પીવા માટે મળે પાણી ભરેલું ગર્ત્તમાં ભુંડું.
હજારો કાક ને હોલા, અધીરા જંબુકો બોલે, નમેરા કાળના દૂતો સમીપે પન્નગો ડોલે.
ઉદરમાં પૂરવા માટે અજીઠાં બોરની ઈચ્છા, અને આ ઉંબરા કેરાં ફળોની અંતરે આશા.
