ગુરૂજી ખેળવા નીસર્યા, તને કહ્યું અને કીધે! તે કર, મને કેમ આપણને ક્રિયા પડે તેડીને લાવ્યાં ગારાથી ભગા દેતાં શુ ચાંપીઆ, તને ઘેર, તને કેમ વાર રે. હતાં, વર્ત હતી. દાણી માગ્યાની ટેવ, મને કૅમ મેં નિશાળેથી કર વધારીએ, તને રીંછ દીધી ઢાણી તતખેવ મને કેમ થયું ગુરૂપત્નીને, તને તમને જાણ્યા જગદાધાર, ગુદામાં ભાગીયુ, તને હાજી મૃત્યુ પામ્યું જે કુમાર, મને કેમ માગમાં ઝંપાયું. તન તમે શેમાં સપ્ત પાતાળ,, મને કેમ હું પંચાનન સખ લાઇ, તને જ દેખન આયેા કાળ, મને કેમ સમની પુરિ તુ ગયે, તને છે આવી મળ્યા. જમરાય, મને કેમ આપીએ, ગેરાણીને હાંજી પડે થયા વીદાય, આપણે તે હાંજી ક્રીને તને મને મ દીનથી જુદા પડયા, તને મળી આજ, મને હું તુજ પાસે વીદયા ભણ્યે,તને મને માટે કર્યો મહારાજ, મને કેમ વીસરે છે. વીસરે છે. સોંબ રે; વીસરે રે. સાંભરે રે, કેમ વીસરે રે. Y વલણ મહારાજ લાજ નિજ દામની, વધારે છે. શ્રી પછી દરીદ્રખેવા ઘસનાં માન્ય સૃષ્ટી સામે કર કડવું ૧૧મુ-રામસ ત સુદરીએ દેખતાં, વૈષ્ટિ ગેવિંદે કીધી; માં લીધી. સફળ ટેક પૂછી દરિદ્ર ખેડવા દાસનાં, ગાંડી
