આપવા ન દો ત્યાં લગી.' દર્શને પોતાની શર્ત તારા સાથે કહી મોકલી હતી તે સ્વમુખે જ કહી સંભળાવી.
‘એ તમારા ફાળાએ જ બધી ગેરસમજ ઉપજાવી છે !' તારાએ દર્શનને થોડી માહિતી આપી.
'મેં હજી ક્યાં મારો ફાળો આજ સુધી આપ્યો છે ? મારો મોટા ભાગનો ગુજારો કિશોરભાઈ અને સરલાબહેનની કૃપા વડે જ થતો આવ્યો છે.' દર્શને કહ્યું.
'પરંતુ તમે મને પૈસા આપ્યા હતા ને ?' તારાએ દર્શનને કહ્યું.
'હા. તમારા ટાઇપિંગના હતા. અને તમારા હતા માટે મેં એ તમને આપ્યા.' દર્શને કહ્યું.
‘એમાંથી જ બધું રામાયણ થયું છે. ભાઈ-ભાભીને ચમકાવવા ખાલી કૅશબૉકસમાં એ પૈસ મેં મૂક્યા અને એમાંથી ભાઈ ગુસ્સે થયા.' તારાએ કહ્યું.
‘ભાઈ ગુસ્સે થાય શા માટે ? અને એ ગુસ્સે થાય કે ન થાય, તોયે આપણે સહુએ એ કૅશબૉક્સમાં, જેને સરલાબહેન બૅન્ક કહે છે તેમાં, આપણો ફાળો મૂકવો જ જોઈએ. હવે આપણા બધાનો ભાર એકલા કિશોરભાઈ ન ઉપાડે, આપણે સહુ મળી એમનો ભાર ઓછો કરીએ.' દર્શને કહ્યું. દર્શનને હજી ગઈ રાત્રે શું થયું હતું તેની પૂરી સમજ પડી ન હતી.
‘ભાઈનો પગારદિન પણ ગઈ કાલે ખાલી ગયો હતો.'તારાએ વધારાની હકીકત કહી.
‘તો એ બૅન્ક ભરપૂર બનાવવાનું હું માથે લઉ છું.' દર્શને કહ્યું.
વાત સાંભળતાં ઊભાં રહેલાં બાળકોમાંથી શોભાએ દર્શનની પાછળ કહ્યું :
'હું પણ બૅન્ક ભરી દઈશ.'
‘અને હું નહિ ત્યારે ?' નાનકડા અમરે પણ બૅન્ક ભરપૂર બનાવવાના ઉત્સાહમાં પોતાનો ફાળો આપ્યો. બાળકોને આ શી વાત ચાલે છે તેની પૂરી ખબર ન હતી. સરલા હવે હસી અને તેણે કહ્યું :
‘વારુ ! પણ હવે આ દર્શનભાઈ ભૂખ્યા છે એમને જમાડો તો ખરાં, તારાબહેન!'
‘સરલાભાભી ! મારી શત કબૂલ હોય તો હું જમું.' દર્શને કહ્યું.
‘શર્ત વળી કઈ ?' સરલાએ પૂછ્યું.
