પૃષ્ઠ:Vela Vela ni Chhanyadi.pdf/૪૦૫

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.

‘ઓહોહો ભાભી! મારો દકુભાઈ ભાર્યે મોટો નાણાંવાળો છે ને શું!’ માથું ઓળાવતી લાડકોરે પાછળ જોયા વિના જ સમરથની મજાક કરી, ‘તમા૨ા તો તેલના ખાણિયામાંથીય રૂપિયાની કોથળિયું નીકળે છે ને શું!’

પણ ભોજાઈ ત૨ફથી આ મશ્કરીનો કશો ઉત્ત૨ જ ન મળ્યો, એટલે લાડકોરે મજાક ચાલુ રાખી:

‘તમારે તો સંજવારીમાંથીય સાચાં મોતી નીકળે એવી સાહ્યબી લાગે છે! તેલના ખાણિયામાંથીય આટઆટલા રૂપિયા નીકળે છે તો પછી પટારામાં તો શું નહીં ભર્યું હોય!’

આ વખતે તો ભોજાઈ ત૨ફથી કશોક ઉત્તર મળશે જ એવી નણંદને અપેક્ષા હતી પણ સમ૨થને મોઢેથી કોઈ વેણ સાંભળવાને બદલે એની આંખમાંથી ખરેલાં ઊનાં ઊનાં આંસુ લાડકોરના હાથ ઉપર ટપક્યાં ત્યારે એ ચમકી ઊઠી. વાળમાં ક૨તી કાંસકી અટકાવીને પડી ગયેલી સરસ સેંથી વીંખાઈ જવાની ૫૨વા કર્યા વિના એણે ડોકું ફેરવીને પછવાડે જોયું તો સમ૨થનું મોઢું કાળુંધબ્બ થઈ ગયેલું દેખાયું.

૪૦૪
વેળા વેળાની છાંયડી