પૃષ્ઠ:Veranman.pdf/૧૦૩

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
નવને વળાવ્યા
૧૦૧
 


“ને આજ મને બરાબર યાદ છે, કે એક મિનિટ બાદ મેં જ્યારે એની આાંખનો પાટો છોડ્યો, ત્યારે એના મોં ઉપર મલકાટ હતો."

“એ દેખીને મને મનમાં થયેલું કે વાહ દોસ્ત ! ભલેને તું જાસુસ હોઈશ. પણ તે ખાનદાનીથી મરી જાણ્યું.”

“વીસ વર્ષો પરની એ યાદને ઉકેલતો બુઢ્ઢો બાગબાન આજે માયાળુ હાથે લંડનના એક બાગમાં આયાઓને, બાબાંઓને, ફૂલોને તથા ભૂલાં પડેલાં કૂતરાંને હેત કરે છે."