આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
એક દિન પંચસિંધુને તીર
હાક સંભળાઈઃ જાગિયા વીર –
શીખ બેટડા બાંધીને કેશ
સળવળ્યા સુણી ગુરુ-આદેશ;
મેલી મમતા કુટુંબ ઘરબાર
ભૂલી ભય દીવ મૃત્યુને ડાર;
ડારી મૃત્યુભય 'જય ગુરુ’ શબ્દ હજાર કંઠ થકી ગુંજે,
નૂતન શીખની નયનમીટ મંડાય નવઅરુણપુંજે.
તે દિન પંચસિંધુને તીર
સળવળ્યા મુક્તકેશ શૂરવીર.
‘નિરંજન અલખ ! નિરંજન અલખ !'
ઊઠે એ ઘોષ ભવ્ય હર પલક :
કમર પર કસકસેલ તલવાર
ઉરઉર દેતી હર્ષ-થડકાર
રણઝણે : પંચસિંધુને ગગન
લાગી રહી ‘અલખ' નાદની લગન :
'અલખ નિરંજન : અલખ નિરંજન' વદે વ્યોમ દિગ્પાલ
નૂતન શીખના એહ નાદને ઝીલે કાલ કરાલ.
એક દિન પંચસિંધુને તીર
હૂકળ્યા શીખ-બેટડા ધીર.
આવિયો વિરલ એક એહી દિન
જે દિને લાખ હૃદય ભયહીન
૯૭
