આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
બને બેફિકર તમન્ના ત્યજે,
કુશંકા કરી દૂર સત ભજે,
ચુકાવી ઋણ નીસરે બા'ર
પ્હોંચવા તલસ તલસ ઉર પારઃ
જીવનમૃત્યુ દ્વય હાથ જોડીને કે માનવી-પાય,
એક એહવા વિરલ દિવસનાં પુનિત વ્હાણલાં વાય.
એકદિન પંચસિંધુને તીર
ઝબકિયા સત્ અકાલના વીર.
દિલ્હીના મહલ તણે કાંગરે
જુવો રે જુવો ઝરૂખા પરે,
દિલ્લીપત તણી નીંદ ઊડી જાય
રાતભર હુકાર સંભળાય,
કોણ કંઠના કારમા ઘોષ
સાંભળી ગગન કરે આક્રોશ ?
અર્ધરાત્રિની તિમિર ઘનઘટા
ચીરતા કવણ તણા વાવટા?
ગહન ગગનના વિમલ ભાલ પર ભડકી ઊઠે કરાલ :
નજીક, હાય હા, નજીક આવી રહી લાખમલાખ મશાલ.
એક દિન પંચસિંધુને તીર
શૌર્યના લહેરી ઊઠ્યા સમીર.
જુદ્ધ મહીં મસ્ત શીખ ને મુગલ
ભેટિયા મરણબાથ ભરી જુગલ
એકએકની જોડ બંધાયઃ
બથોબથ ગળાં, આંટી દઈ પાય
લડે જ્યમ કાતિલ ગરુડ ભુજંગ
તોડતા અરસપરસ દોઈ અંગ.
૯૮
