પૃષ્ઠ:Yugavandana.pdf/૧૨૬

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.



ધરતી માગે છે ભોગ !
[ઢાળઃ 'દેવાયત પંડિત દા'ડા દાખવે' – એ જૂના ભજનનો.]


'પૉરો રે આવ્યો, હો સંતો ! પાપનો;
ધરતી માગે છે ભોગ.'

ઊંડી રે નીંદરુંમાં અમે સાંભળ્યું:
'ધરતી માગે છે ભોગ !'
સૂતાં રે સ્વપ્નામાં અમે સાંભળ્યું :
'ધરતી માગે છે ભોગ !' '

પડઘા પડ્યા રે ખંડેખંડમાં,
ઘન ઘન સૂસવ્યા પવન;
અંધારી રાત્યુંનો મારો સાયબો
આઘે વીંઝે ગાઢાં વન. — ઊંડી રે૦

દીધા રે ટકોરા એણે દ્વારમાં,
ભાંગ્યા એણે ભોગળોના ભાર;
વેણુ રે વગાડી વસમા સૂરની,
સાયબાના ઝણેણ્યા સિતાર. — ઊંડી રે૦

'નીંદરનાં ઘેરાણાં તમે જાગજો !'
ગરજ્યો સાહેબનો સવાલ;
‘આગ્યુનાં ઓરાણાં તમે ઊઠજો !
કબરુંનાં ઊઠો રે કંકાલ !' — ઊંડી રે૦

જાગો હો, બળહીણાં બંધુબેનડી !
આપણાં આવ્યાં છે ટાણાં;
ઊઠો હો ખંખેરી ખોટી બીકને !
મુગતિનાં વાયે રે વા'ણાં. — ઊંડી રે૦

♣ યુગવંદના ♣
૧૧૨