આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
| રાત ઘંટા ચાર વાગે | ૮૩ |
| લાગ્યો કસુંબીનો રંગ | ૩ |
| વનરા તે વન કેરી કાંટ્યમાં રે રાતાં ફૂલડાં | ૧૧૫ |
| વળેલો, કેડ્ય ભાંગેલો સૈકાના દુઃખભારથી | ૫૮ |
| વાયુ તણી લહરમાં સુણું સાદ તારો | ૧૫૩ |
| વા'લાં સબરસનાં વેચનાર, થંભજો રે | ૧૩૫ |
| વીરા મારા ! પંચ રે સિંધુને સમશાન | ૨૨ |
| વૈશાખી દાવાનલ ! આવો, દિલદાર ! | ૬૬ |
| શ્રાવણી પાંચમના અંધાર | ૧૩૦ |
| સતાવે એ મુખડાની યાદ ! | ૧૫૦ |
| સહુથી મીઠું નામ તારું, હો સુંદર અનામી ! | ૧૫૮ |
| સુખને કારણે બાંધી મઢૂલી | ૧૫૨ |
| સૂના સમદરની પાળે | ૧૦૩ |
| સો સો રે સલામું મારાં ભાંડુડાંને કેજો રે | ૩૯ |
| હજાર વર્ષની જૂની અમારી વેદનાઓ | ૧૬ |
| હતાં સમજણાં છતાં નવ હતું તમે પૂછિયું | ૧૬૩ |
| હું તો સદા તને ચાહીશ, પ્રીતમ ! | ૧૪૭ |
