આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
સહુથી મીઠું નામ તારું, હો સુંદર અનામી !
બજ્યો ઘંટ-ગુંજાર-શો તારો સ્વર, ઓ અનામી !
તું જ્વાલા સમી દિગ્દિગન્તે ભમી, ઓ અનામી !
તું ગુંજી જીવન-શંખમાં ઘોર સિંધુ સમી, ઓ અનામી !
અનામી !
ગગનના સીમાડા ભરી તું સૂતી'તી :
દિશા-તોરણે દીપમાલાની તું લક્ષ જ્યોતિ :
ગહનમાં બીજું કોઈ નો'તું : હતી એકલી તું;
હતી આગ, ગાણું, પ્રતિઘોષ ને એકલો હું :
શમ્યા'તા બધા શોર, વિશ્વે બધું રંગવ્હોણું.
હજુયે તહીં તું રહી છે અનામી?
હતી તું કદાપિ શું વિશ્વ અનામી?
મળી'તી કદી ? ગુમ થઈ ક્યાં અનામી?
અનામી !
તને દિલસું ચાંપી – એ સ્વપ્ન કે સાચું ?
અડકતાં ગઈ ઓગળી વાયુમાં શું?
ભટકવું હવે એકલા મૃત્યુની ગોદ મળતાં સુધી શું?
નહિ! – તું કદીયે નહોતીઃ
હતી નામની માત્ર માયા;
હતાં સ્વર્ગ-વાણી તણા સૂર-જાદુઃ
હતી એક છાયા.
૧૫૮
