પૃષ્ઠ:Yugavandana.pdf/૪૪

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.



શિવાજીનું હાલરડું
[ઢાળ : ‘પરભાતે સૂરજ ઊગ્યો રે સીતા રામની જોવે વાટ’ – એ લોકગીતનો]


આભમાં ઊગેલ ચાંદલો, ને જીજીબાઈને આવ્યાં બાળ —
બાળુડાને માત હીંચોળે :
ધણણણ ડુંગરા બોલે !
શિવાજીને નીંદરું નાવે :
માતા જીજીબાઈ ઝુલાવે.

પેટમાં પોઢીને સાંભળેલી બાળે રામ-લખમણની વાત —
માતાજીને મુખ જે દીથી,
ઊડી એની ઊંઘ તે દીથી. — શિવાજીને૦

પોઢજો રે, મારાં બાળ ! પોઢી લેજો ભેટ ભરીને આજ —
કાલે કાળાં જુદ્ધ ખેલાશે :
સૂવાટાણું ક્યાંય નૈ રે'શે. — શિવાજીને૦

ધાવજો રે, મારાં પેટ ! ધાવી લેજો ખૂબ ધ્રપીને આજ —
રે'શે નહિ, રણઘેલુડા !
ખાવા મૂઠી ધાનની વેળા. — શિવાજીને૦

પે'રી-ઓઢી લેજો પાતળા રે ! પીળાં-લાલ-પીરોજી ચીર —
કાયા તારી લોહીમાં ના'શે :
ઢાંકણ તે દી ઢાલનું થાશે. — શિવાજીને૦

ઘૂઘરા, ધાવણી, પોપટ-લાકડી ફેરવી લેજો આજ —
તે દી તારે હાથ રે'વાની
રાતી બંબોળ ભવાની. — શિવાજીને૦

લાલ કંકુ કેરા ચાંદલા ને ભાલે તાણજો કેસર-આડ્ય —
તે દી તો સિંદોરિયા થાપા
છાતી માથે ઝીલવા, બાપા ! — શિવાજીને૦

♣ યુગવંદના ♣
૩૦