આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
આજ માતા ચોડે ચૂમિયું રે, બાળા ! ઝીલજો બેવડ ગાલ —
તે દી તારાં મોઢડાં માથે
ધૂંવાધાર તોપ મંડાશે. — શિવાજીને૦
આજ માતાજીની ગોદમાં રે, તુંને હૂંફ આવે આઠ પો'ર —
છે તે દી કાળી મેઘલી રાતે
વાયુ ટાઢા મોતના વાશે. — શિવાજીને૦
આજ માતા દેતી પાથરી રે કૂણાં ફૂલડાં કેરી સેજ —
તે દી તારી વીર-પથારી
પાથરશે વીશભુજાળી. — શિવાજીને૦
આજ માતાજીને ખોળલે રે, તારાં માથડાં ઝોલે જાય —
તે દી તારે શિર ઓશીકાં
મેલાશે તીર- બંધૂકા — શિવાજીને૦
સૂઈ લેજે, મારા કેસરી રે ! તારી હિંદવાણું જોવે વાટ —
જાગી વે'લો આવ, બાલુડા !
માને હાથ ભેટ બંધાવા. — શિવાજીને૦
જાગી વે'લો આવજે, વીરા !
ટીલું માના લોહીનું લેવા !
શિવાજીને નીંદરું ના'વે :
માતા જીજીબાઈ ઝુલાવે.
બાળુડાને માત હીંચોળે ?
ઘણણણ ડુંગરા બોલે.
૩૧
