રાષ્ટ્રિકા/મલબારીના સ્વર્ગસ્થ આત્માને
| ← એક સ્મરણ (સ્વ. કેખુશરો ન. કાબરાજી) | રાષ્ટ્રિકા પ્રકરણ નામ અરદેશર ખબરદાર |
મહાત્મા ગાંધીને ચરણે → |
મલબારીના સ્વર્ગસ્થ આત્માનેનો
• રાગ કાફી – ધીરાના પદની રાહ •
દુખીયારાંના બેલી રે, પાંગળિયાંની પાંખડી !
રોતી ગયો શું મેલી રે હિંદ મૈયાની આંખડી !
ઊંચી ઊંચી તુજ મેડી આકાશે, નીચા અમારા વાસ;
તોય હૃદય તુજ નીત્ય ધડકતું, દૂભતું બની દીન દાસ:
સેવા કીધી સાચી રે, જાણી ના તેં જડઝાંખડી;
ભૂલે તે શું ભવમાં રે, હિંદ મૈયાની આંખડી ? ૧
રોતાંને જઇ રોકતો, વીરા ! રોતો આંતર આપ;
હિંદ મૈયાના દીન હૃદયની શુદ્ધ બન્યો તું ખાપ;
તજી રત્નજડીત મોજડી રે, પહેરી કઠણ પદ ચાખડી;
આજે કોણ જ લોહશે રે હિંદ મૈયાની આંખડી ? ૨
પૂર્વના પર્વત ને પશ્ચિમના સાગર ઘૂરકી રહ્યા અંધભાવ ;
શ્વેત ધજા તુજ ત્યાં રણ રોપી તેં કીધો અમૃત પ્રસ્તાવ :
બંધુતાની બાંધી રે સહુને તેં દિવ્ય રાખડી ;
જોતી સ્વપ્ન મોંઘેરા રે હિંદ મૈયાની આંખડી ! ૩
ગાજે ગગન ઘનઘોર ફરી ને વીજ કરે ચમકાર;
પડતાં પ્રલયના પડઘા પશ્ચિમમાં ખખડાવે અમ દ્વાર;
સૂઝે નવ ત્યાં સીધી રે વાટ દિસે બહુ વાંકડી;
ધીરજ ત્યાં ક્યમ ધારે રે હિંદ મૈયાની આંખડી ? ૪
બંધુતા પૃથ્વી ને સ્વર્ગની સાધી તેં, વિભુના વહાલા હો વીર !
તો અમ આશ રહી તુજમાં, તું દૂત બને અમ ધીર:
પ્રભુજીને વિનવજે રે, રક્ષે મૈયા રાંકડી,
હાસ્ય પૂરીને ઠારે રે હિંદ મૈયાની આંખડી ! ૫
સૂર્ય ચંદા ને તારલા સાથે વરસતા નીત્ય ઉજેશ,
ધર્મ અને દેશોન્નતિ કેરા મોંઘા તુજ સંદેશ:
મળજો વીર મલબારી રે ફરજ ઊભી જ્યાં જ્યાં ખડી !
ભૂલે સ્મૃતિ શું તારી રે હિંદ મૈયાની આંખડી ? ૬