રાસચંદ્રિકા/રજની
← સંધ્યા | રાસચંદ્રિકા રજની અરદેશર ખબરદાર |
તારકડી → |
રજની
♦ આશાભર્યાં તે અમે આવિયાં ♦
ને એનાં ઘેને સુવાડે સહુ લોક રે :
રજની રજે ભરે રે :
ટપકી ટપકી એનાં આંસુડાં
ભરી દે છે ગગનના ગોખ રે :
રજની રજે ભરે રે. ૧
ઓળી સમાર્યાં નિજ કેશને,
એના પ્રીતમની જોતી વાટ રે :
રજની રજે ભરે રે :
રંગે ભીની ઊભી દ્વારમાં,
પણ પ્રીતમ ચાલ્યા બીજે ઘાટ રે !
રજની રજે ભરે રે. ૨
આવો, પ્રીતમ ! મારે ઓરડે,
છાંટું મોંઘા મુખે સુધાનીર રે :
રજની રજે ભરે રે :
પોઢો મારે પ્રાણઢોલિયે,
ચાંપું થાક્યાં ચરણ ને શીર રે :
રજની રજે ભરે રે. ૩
થાળી ભરી ભરી ઠાલવ્યાં
મૃદુ સેજે શાં તારકફૂલ રે !
રજની રજે ભરે રે :
આવોને પ્રાણપરોણલા !
ઘડી લ્યોને ઉતારા અમૂલ રે !
રજની રજે ભરે રે. ૪
મૂક્યું ઓશીકું નભગગનું
મારા પોઢણહારને કાજ રે :
રજની રજે ભરે રે :
ચાંદાનું ગાલમસૂરિયું
ગાલે દાબી પોઢો, મારા રાજ રે !
રજની રજે ભરે રે. ૫
પોઢો, પોઢો, મારા રાજવી !
મારાં હૈયાં હીંચોળાં ખાય રે :
રજની રજે ભરે રે :
ગાઉં અનંતતાનાં ગીતડાં,
સજો, વહાલમ ! ત્યાં નીદરમાંય રે ! -
રજની રજે ભરે રે. ૬
હૈયે અંધારાં છે લખ્યાં,
તેને કર્મે જનમના વિજોગ રે :
રજની રજે ભરે રે :
સાઠે ઘડી તપી ઘૂમવું,
તેની રામાને શા રસભોગ રે ?
રજની રજે ભરે રે. ૭
પૂર્વે પ્રભા રતૂડી ઊડે,
હાય ! પ્રીતમના રથ જાય દૂર રે :
રજની રજે ભરે રે :
પલકી પલકી પડું આખરે,
મારી ભાગ્યની પોથી કાં ક્રૂર રે ?
રજની રજે ભરે રે. ૮