ન્હાના ન્હાના રાસ/વસન્તગીત

વિકિસ્રોતમાંથી
← વસન્ત લ્યો ન્હાના ન્હાના રાસ - ભાગ ૧
વસન્તગીત
ન્હાનાલાલ કવિ
વેણુ →



૫૫
અબોલડા

કોયલડી! ત્‍હારી મોરલી લલિત બ્‍હેનાં! છેડી જજે!
હીંચે - નમે તું બ્‍હેન! આંબલિયાની ડાળ જો!
કોયલડી! જ્‍હારી મોરલી લલિત બ્‍હેનાં ! છેડી જજે!

રંગ્યાં દિશાચિર વિધુની વિશુદ્ધિરંગે.
અર્ચા પ્રભાની અરચી દિનને દિનેશેઃ
નવગન્ધકોષ કંઇ ગન્ધવતી ઉઘાડેઃ
ઉઘાડીને ઘૂંઘટ ગાય, વસન્ત સખિ! પધારે.
કોયલડી! ત્‍હારી વેણુથી વસન્ત દેવી સત્કારજે!



કોયલડી! ત્‍હારા વનમાં પ્રભાત આજ ઊંડા ઉગે.
સોનારૂપાની મંહી રમતી રેખ અનન્ત જો!
લાંબી શિશિર તણી રજની વીરી! આજ ડૂબી જતી,
સાત્વિક પ્રકાશને પગલે પધારે વસન્ત જો!
મીઠડી
સાન્તવની
ભાગ્ય સમ સંજીવની
જગજ્જીવન મન્ત્ર શી ઉદ્ધારિણી
પ્રભુ-પ્રતીચી દિગ્ભુવન: સૌની પરમ કલ્યાણિની:

સાત્ત્વિક પ્રકાશને પગલે પધારે વસન્ત જો !
કોયલડી! ત્‍હારી વેણુમાં વસન્ત દેવી સત્કારજે!


પડઘો ક્ય્હાં પડ્યો ? રસબાલ !
ભેદી ભીષણ જગના દુર્ગ અનિલ ક્ય્હાં આથડ્યો ? રસબાલ
ઉપર જ્યહાં અનહદ બાજે સાજ, ટુહુરગ ત્ય્હાં ચ્હડ્યો ?રસબાલ
પડઘો ક્યહાં પડ્યો? રસબાલ !

સંસ્કૃતિનાં સૈન્ય વ્યૂહો મંડાતાં,
યશકિરીટ ઈન્દ્ર પુષ્પ વધાવતા,
ગન્ધર્વ જયના ગાન નિજ વેણુ ભરી વાતા જાતા;

આછેરી પીંછીથી બ્રહ્માંડતીર્થ આલેખિયાં,
ઘૂમે પ્રશસ્ત તટે મન્દાકિનીનાં નીર જો!
સુરોઅસુરોની મેદની અખંડ ત્ય્હાં રાસે રમે,
નૃત્યનેતા અમીમોરલી હલકે સુધીર જો !
પદતાલી ભવ્ય ધમકે મહાગંભીર જો !
કોયલડી! ત્‍હારી વેણુથી અનેરી વેણ વાગે ત્ય્હાં:
કોયલડી! સહુ વેણુના વિલોલ શબ્દ જાગે ત્ય્હાં.

રમે રચે ચૌદ ભુવને દડે પરમ ભારતરણ અબધૂત કાહ
પડઘો ત્ય્હાં પડ્યો, રસબાલ !



ફૂલડાંની આંખોમાં વસન્ત! કાંઇ આંજ્યું ત્‍હમે,
આંજો જાદુગર આંજણ એ મુજ નેને જો!

મ્હેકતું,
મ્હેકાવતું,
પ્રાણને ચેતાવતું,
વિરલ સૌન્દર્યે કદિક તે ભાસતું,
પ્રિયનયનની કાન્તિમાં સ્થિર વાસતું,
સ્નેહના સોહાગ સમ સપ્રભ યશસ્વી વિલાસતું.

ફૂલડાંને ફૂલડાંને પગલે વસન્ત ! પધારજો!
આવ્યાં વને નો દેવિ! આવજો માનવ દેશ જો!
ચાંદા સૂરજ કેરી જ્યોતિ પામરીએ પરિમલે,
આપી જજો એ દેવપરિમલના આદેશ જો!
આવો, વસન્ત! પ્રાણઆંગણનાં આભ અમે વાળી લીધાં.


૫.

કોયલડી મ્હારે બારણે હા બ્હેન ! કાલ બોલી જજે !
કાલે મ્હારે ઘેર પ્રભુજીનાં વરદાન જો !
કાલે મ્હારે ઘેર વસન્ત દેવી મહેમાન જો !
કોયલડી ! ત્હારી મોરલીનાં વીંધ બ્હેન ! ખાલી જજે !
વીંધે-વીંધે તે હે વ્હાલમ કેરાં વેણુ જો !
વીંધે-વીંધે તે કહે વ્હાલમ કેરાં કહેણ જો !
કોયલડી ! મ્હારે બારણે વસન્તમન્ત્ર બોલી જજે !