ઓખાહરણ/કડવું-૬૯
| ← કડવું-૬૮ | ઓખાહરણ કડવું-૬૯ પ્રેમાનંદ |
કડવું-૭૦ → |
કડવું ૬૯મું
શ્રીકૃષ્ણ અનિરુદ્ધની સહાયે શોણિતપુર જાય છે
રાગ :સારંગ
કમળા તો કલ્પાંત કરે છે, હૈડે તે ઊઠી જવાળા જો;
મારો કુંવર કારાગ્રહમાં બાંધીઓ રે, મારાને પાઘડી બાંધતાં ન આવડે રે;
મારો અનિરુધ્ધ નાનેરું બાળ જો. મારો કુંવર૦ ટેક. ૧.
રૂક્ષ્મણીએ કૃષ્ણ તેડાવિયા રે, તમો સાંભળો દીનાનાથ જો;
મારો બાળક અસુર ઘેર બાંધિયો રે, તે તો કહી નારદજીએ વાત જો. મારો૦ ૨.
અનિરૂદ્ધ બોલી નથી જાણ તો રે, તે તો શું જાણે જુધ્ધ કેરી વાત જો;
હિંડતાં ચાલતાં અખડાઇ પડે રે, અનિરુધ્ધ નાનેરું બાળ જો. મારો૦ ૩.
મારાને નિશાળે ભણવા નથી મોકલ્યો રે, નથી સહ્યો અધ્યારુનો માર જો;
પ્રભુએ અમને પુરુષ ન સરજાવ્યા રે, તો સૌ પહેલાં વઢવા જાત જો. મારો૦ ૪.
ત્યારે શ્રીકૃષ્ણે ગરુડ તેડાવિયો રે, તે તો આવિઓ તત્કાળ જો;
ભગવાન કહે છે ગરુડને રે, તમો કેટલો સહેશો ભાર જો. મારો૦ ૫.
તમો છપ્પન કોટી જાદવ જેટલા રે, તે તો સરવે થાઓ અસવાર જો;
તમે સાંભળો કૃષ્ણ કોડામણા રે, મારા અંગતણા રખવાળ જો. મારો૦ ૬.
મુજ ઉપર ચડે બધી દ્વારિકા રે, તોયે મુજને ન આવે આંચ જો;
છયાશી જોજન મારી પંખના રે, ત્રણ જોજનની મારી ચાંચ જો, મારો૦ ૭.
પછી ગરુડે ચઢીને ગોવિંદ પરવર્યા રે, ત્યારે ગડગડીઆં નિશાન જો;
પંખના વાગી જ્યારે ગરુડની રે; ત્યારે નાસી ગયા સર્વે સરપ જો. મારો...
મારા કુંવરને છોડાવવાને રે; આવી પહોંચ્યા સારંગપાણિ જો;
શ્રીકૃષ્ણ વાડીમાં ઉતર્યા રે; તેનાં કોણ કરે રે વખાણ જો. ૯.
(વલણ)
કૃષ્ણ વાડીમાં ઊતર્યા, માગ્યું રાયનું વન રે,
ગરુડને આપી આજ્ઞા, મૂકાવી લાવો તન રે. ૧૦.