૧૫૨ પ્રેમાનંદ ભટ્ટ તેડાવેા દેશદેશના રાય, ઇચ્છા વ૨ વરે કન્યાય; હાથે એને આપે। વરમાળ, નાખે ઇચ્છે જે ભૂપાળ. એવિચાર કળ્યા પ્રાતઃકાળ, વરે કન્યા ધાલે વરમાળ; વલણ. ઘાલે કન્યા વરમાળ જેને, એવા વિચાર કર્યો! સહુ કોઇ; મંડપ રચના રૂડી રચાવા, ઉત્તમ દહાડો નેઇરે. કડવું ૩ જી-ગગ વેરાડી, શ્રી શુકદેવ વાણી આચરે, તું સાંભળ પરીક્ષિત્ રાય; મુહૂર્ત જોવા દ્રાણુ ગુરૂને, તેડે દુર્ગંધન ત્યાંય. તે ગુરૂને ખતા સારહૈ। ગુ. મુન્ય; હા ગુરૂજી સુણિયે. દ્રાણુ ગુરૂને તેડી લાવ્યા, સભા માંહે તે વાર; દુર્યોધન તે પામે લાગ્યા, પૂછે ગણેશ ગાત્ર સ્થાપન કરવું, સ્વયંવર કરવા મારે રૂા, તે સર્વ તમારૂ પૂન્ય. હા ગુ. જડિત્ર સ્વચ્છ આસન કરી, એસાડયા મુનિજન; અર્ધપાધચંદન પુષ્પશુ, પુખ્ત કરી રાજન. હૈ। ગુ. લમણુાના જોયા, પુષ્ય નક્ષત્ર મીત; માર્ગશીર્ધ શુદ ખીજને દિવસે, રા સ્વય'વર તે દિન.હા ગુ. સર્વ સયાગ સારા મળ્યે! છે, શુભ નક્ષત્ર શુભ ગ; પરમેશ્વર તા કરતા હરતા, તે ટાળશે રાગ દાગ, હું ગુ. દુર્મતિ દુધન રાજા, કાને કહેતાં રખે ભૂલા; વિસરશે। કાઇ કૃષ્ણ સરખા, તે દેહ સુધાં હૂોય. હા રાયજી સૃષ્ક્રિયે. માર્ગશીર્ષ સુદી ખીજને દિવસે, મુહૂર્ત મંડપ ગણેશ સ્થાપન ગાત્રજ પૂજા, વિપ્રને દાન સાની સુથાર તે ચિતારા, જડિયા સલાટની કીધું; દીધું. જોડ; શ. મીનાકારી મંડપ કીધા, કામ કીધુ' મેાડા મેઘડ. હા રા. પાતાની બેઠક મળ્યે કીધા, ઉત્તમ હીરે જડાવ; જાદવનુ જડિત્ર આસન, તેના લેાથા દાવ.હા રા. સૂર્યવશીની ખેઠક કીધી, પૂર્વની દિશાએ; પશ્ચિમની ચંદ્રવશીની એક કીધી, દિશાએ. હું શ
