'
વિધાવિલાસિનીની વાર્તા. દાહરા. મણીમંજરી તે સમે, ખેાલી મુખે વાણુ; જો તમેા મુજતે વા, તે થાએ કલ્યાણુ. ચાયાઇ. તમને વચન કહું છું. સ્માજ, મુજ મંદિર રેહેવું” મહારાજ; અરૂ પતા નવુ નહી, એ વચન હું ભાણુ’ સહી, લક્ષ વશ રાજી છુ હું, હુમણાં જાવા દૈની તુંય; ઉત્તમ દિવસે કરીશું કામ, ગુણુકા કહે રહે। આજ આ કામ, જે સમેને ઝાયે હાથ, તે સમે થયા છે. નાથ; બીજી જે કંઇ ખેલા વાણુ, તે વાતે તમને છે હાલ્યુ. - વિનેટૅ મનમાં આદયું ગુણકા કહેતે તે ખરૂ, વચને ખાંધ્યા વિનેચટ રાય, એલ પાતાના ક્રમ લેપાય. વિગેટ કહે તુ કહે તે ફ, દે આજ્ઞા તા મસ્તક ધરૂ; જ્યારે આપે। આજ્ઞા સાર, ત્યારે હુતા જાઉનિરધાર. મણીમજરી ખેલી વાત, સત્ય વચન ઐતે મુજ નાથ; કરીએ રૂડી ખેર. ચાલે જઇએ આપણે ઘેર, વિહાર રમી ભરતારને થાશે દ્વેગ, રિત સુખને ભોગવીશું ભેગ; વચન સુણીને ચાલ્યેા તહીં, ગુણુકા કરે મંદિર સહી. દાહરા, પાંચમે માળે પ્રેમદા, તેડી ગઈ તતકાળ; તે સ્થાનક બહુ શાભg, દીસે ઝાકઝમાળ, દિન દિન દીપમાલિકા, સૂર્યવત પ્રગટે જોત; મેક આવન ભાતની, ઉઠેકાર ઉદ્યાત. ચાવાઈ. એથી ઉપમા ખીજી કશી, સૂર્ય શશિ રહ્યા જેમ વશી; ચિત્ર બેહદ છે કામ, ભૂખ તરશ ખેાવા ઠાસ ફુવારા છૂટે ચાપાસ, એડુકે મહુ અત્તર બરાસ ત્યાં સેજ ગુણુકાની જેહ, સવા લાખની જોતાં એક, ૩૧૧
