આત્મ વિચાર ચંદ્રદય. સકળ પ્રાળ સેના નાયકા એક ભાયા કવણુ તરી શકે જ્યાં વેદાદિ વ્હેવાયા. વશંકર મનમાં તું ભાર સંસાર જાતું, વિષય વિકલ થાતુ છેકરૂ રખાતુ; વિષય વળગી જાયે ચિત્તના એ સ્વભાવ; તર્ષિ વન માં રાખવા એજ દાવ. યુપી સકળ લોકો, દૃષ્ટ અન્યાય પાપી; નૃપતિથકી સુલડો છુટા દડ આપી; અમ કર્ભ સાધી જેહુ એકાંત એશી; અટિત અપરાધે તેની ત્યાં વલે શી. ધમ ધમ યમદુત આવશે અદ્ભૂત વેશે; ૨૬૧ ૧૬ન મેઢાં ભીછરાં ભુરી ફેશે; નયન અગનજ્વાલા ક્રૂર કાલા કરાલા; તમ શિરપર તેાલતા ભફાર ભાલા. મરણ સમય જ્યારે તાલુૉ કેશ સાહી; સહુ સગપણ કરી છુટશે ત્યાં સગા; સહુ સહૃદકુટુંબી કાય દેખે ન તેને; અનુભિયજન જાણે ઉપને કષ્ટ જેને. ગહેન તિમિર પીડાકાર આકાર માંહે; નિજજન દુ:ખ કેવા કાયદિસે ન ત્યાંરે; કમલ નયત સેવાજો કરી હોય અદ્ય; શખદ સુજીત આવી છેડવે કૃષ્ણુ સદ્. શાર્દૂલવિક્રીડિત છંદ. વધ્યા પુત્ર નભ પ્રસૂન સરખી સસારની સત્યતા; મિથ્યા દૃશ્ય પદાર્થ પૂરણુ હરિ વ્યાપી રહ્યા નિત્યતા; જૂડે જોખમ ઉપજે નવ કશી ત્યાં નીપજે કામના; માથે મહું અડયુ સદા ચરણુ એ સે તમે શામના. બેવા છે ૭૪ યત્નેજ વૈરાગ્યલતા વખાણી; રત્નેશ્વરે અતામિ વાણી; ૫૮૫ ૧૩ ૧૪ છ ૧૮ ૧૯
