રાજાનો નાશ કરનાર બાલ રાજેન્દ્ર જન્મ્યો છે, છૂપો રહેવા માગતો નથી, મોટે સૂરે રડે
છે, અને માતા મેરી એને ફોસલાવે છે કે -
My sweet little baby, what meanest thou to cry?
By still my blessed baby, though cause thou hast to
mourn,
Whose blood most innocent to shed the cruel king has
sworn
And lo! alas! behold what slaughter he doth make,
Shedding the blood of infants all sweet Saviour for thy
sake.
A king, a king is born, they say, which king this king
would kill,
O woe and woeful heavy day when wretches have their will!
Lulla, la lulla, lulla, lullaby.
[મારા પ્યારા નાના બાળક, શીદ રડે છે તું?
ચૂપ રહે, પ્રભુના પ્યારા;
જોકે રડવાનું તને કારણ છે.
રાજાએ તારું નિર્દોષ લોહી રેડવાના શપથ લીધા છે.
હાય રે! શી કતલ એણે આદરી છે!
એક તારે ખાતર, ઓ તારણહાર! તમામ બચ્ચાંનાં લોહી રેડાય છે.
લોકો બોલે છે કે એક રાજેન્દ્ર જન્મ્યો છે, જે આ રાજાને મારશે.
ઓ નાથ! કેવો દુર્દિન! પાપીઓ સ્વચ્છંદે મહાલે છે.
લલ્લા! લા લલ્લા! લલ્લા લલ્લેબી!]
આપણા બાળ-કૃષ્ણને પણ માતાએ એ જ અર્થનાં હાલાં ગાયાં કે
રે મા! રો મા! રે બાળક!
બારણે બેઠું છે હાઉ
બારણે બેઠું છે હાઉ.
અંગ્રેજ કવિ, જનેતાના સૂરો કાઢીને પુનઃ પણ એ જ ‘તારણહાર'નાં સંભારણાં હાલરડે
ગાય છે કે –
Sweet baby in thy face
Holy image I can trace;
Sweet baby, once like thee
Thy maker lay and wept for me.
[મધુર બાળક! તારી મુખમુદ્રામાં હું એ પવિત્ર આકૃતિ નિહાળું છું, ઓ મીઠડા બચ્ચા! તારી માફક
એક વાર એ સરજનહાર પણ સૂતો હતો ને મારે માટે રડતો હતો.]
Wept for me thee, for all
When he was an infant small.
અથવા
